Wim & Sara

Op 1 maart liepen we met enkele collega's van het Instituut voor Sterrenkunde van de KU Leuven een halve marathon in Heverleebos, Meerdaalwoud en de Doode Bemde.  Bekijk hier het filmpje!

Rond 7u15 kroop Lotte uit bed, gaf ze Kamiel de knuffel aan ons en kroop terug in haar eigen bedje. Pas rond 7u45 kroop ze definitief uit bed. We ruimden alles op, staken de valiezen in de auto en gingen ontbijten aan de lange tafel in het café. Toen we rond 9u gingen vertrekken, zagen we een heleboel vogels overvliegen (in v-formatie). We stonden 5 minuten te kijken en de vogels bleven maar komen. Ook al bleven de vogels maar overvliegen, toch vertrokken we en al snel zaten we op de autostrade. Het was helemaal niet druk, dus verliep de rit vlot. We stopten enkele keren kort omdat Lotte naar het toilet moest. Om 13u waren we al thuis. We pakten uit, aten en speelden nog de ganse dag met Lotteke.

Rond 6u30 liet Lotte zich al horen en er zat niets anders op dan haar nog even bij ons in bed te nemen Zo konden we toch nog een goed uur blijven liggen. Na het ontbijt ging mijn schatti de auto halen op de parking aan de ingang van het stadje, zodat we niet zo ver moesten stappen om de auto in te laden. Ik kuiste ondertussen het huisje, daarin bijgestaan door onze kleine meid...  Even na 9u waren we klaar met alles en stapten we nog even naar het kerkpleintje, omdat er daar een marktje is op zaterdagochtend. Maar er stond letterlijk maar één kraampje (1, jawel!), met groenten en fruit, dus moesten we nog snel stoppen bij de winkel om brood te kopen.  Er waren heel wat wolken en er stond een dichte mist, dus het was niet zo aangenaam om te rijden, zeker niet toen het ook nog begon te regenen. 's Middag aten we dus maar in onze (geparkeerde) auto. Gelukkig verbeterde het weer toch en bleven we van fileleed gespaard. Tegen 17u kwamen we aan bij het hotel in Monti...

Lotte riep vanochtend pas een eerste keer om 7u15, omdat ze Fibonacci wilde hebben. Ze sliep nog verder tot 8u voordat ze zelf de moeilijke deur opendeed en bij ons kwam. Wij bleven nog tot 9u liggen. Dat deed wel eens deugd. We aten lekkere pudding en Lotte en mama waren veel plezier aan het maken met de Duplo-blokken. Rond 10u vertrokken we naar de Casino om nog wat brood te kopen. We stapten verder naar onze auto om onze stapschoenen aan te trekken. Lotte was nog een beetje moe en wou in de draagrugzak. We kwamen al vlug aan een mooie brug over de Tarn. Daar gooide Lotte wat stenen in het water. De smalle straat ging al snel over in een breed aarden weggetje. Het pad klom goed en Lotte viel al snel in slaap. We werden eventjes opgeschrikt door een vriendelijke loper, die er mee inzat dat hij ons had doen schrikken. Bij het hoogste punt namen we een afslag naar de GR. Het paadje door het bos werd nu heel smal, golfde op en neer en was af en toe glad. Het pad beg...

Tegen 7u15 was ons poppetje paraat, al konden we het echte opstaan nog rekken tot 8u. Nadat we gewassen en gekleed waren, smulden we elk ons potje pudding op. Het zag er zonnig maar fris uit, al voelde het wel aangenaam aan (ook al was het amper 10 graden). We stapten naar de auto en reden naar de kleine buurtwinkel, om onder andere brood te kopen. Daarna reden we via de D907bis langs de Gorges du Tarn in zuidelijke richting. Her en der zagen we (ruïnes van) oude kastelen, al dan niet omringd door een handvol charmante huisjes. Onze eerste echte stopplaats was in Castelbouc, even links naar beneden afslaan. Op een steile rots was een kasteelruïne, uittoornend over de kleine huisjes, gebouwd tegen de rotsen; wandelend door kleine straatjes, hobbelig en niet toegankelijk voor verkeer.  We wandelden tot bij de Tarn, gooiden wat stenen en waadden met blote voeten door de rivier. Dat was behoorlijk pijnlijk, niet zozeer door de stenen, maar omwille van het koude water. ...

Lotte was al om 6u45 wakker en wou niet meer verder slapen. Ze kroop nog een tijdje bij ons in bed. Na het ontbijt ruimden we verder op en laadden de auto in. Voor we vertrokken sprong er nog een kikker binnen in het huisje. Rond 9u30 reden we de lange oprit af, op weg naar Nîmes. De Fransen reden niet zo aangenaam: een groot deel reed veel te traag, andere schoten gewoon de weg op zonder te kijken... De laatste kilometers voor het centrum van Nîmes waren echt wel druk. Duidelijk een grote stad dus. 45 minuten na ons vertrek kwamen we wel aan in het centrum. We reden een futuristische parking binnen, net bij het amfitheater. Ideaal dus! We zaten eerst eventjes aan een fontein en liepen daarna rond het indrukwekkende amfitheater. Er stonden een heleboel paaltjes en Lotte wilde op elk paaltje klimmen en er weer afspringen. Via kleine straatjes liepen we richting La Maison Carrée, een mooi bewaarde Romeinse tempel. Intussen hadden we een stokbrood gekocht, maar dat was al v...

Het ontwaakritueel was hetzelfde als gisteren: tegen 6u stond Lotte al aan haar deur te morrelen, maar we konden haar gelukkig (met behulp van Fibonacci) overtuigen om nog een uurtje in haar eigen bedje te kruipen, vooraleer ze nog een uurtje bij ons in bedje kwam soezelen en spelen (in de "tent"). Na het ontbijt speelden we nog wat met de Duplo en namen we spulletjes klaar voor de dag. We verschoten dat het ineens al half tien gepasseerd was (precies wat tijd "kwijtgespeeld"). We reden door de velden naar Arles, waar we gratis konden parkeren, omdat het een feestdag was. Maar ondanks de feestdag waren er wel opvallend veel winkels open. Monumenten, zoals het Romeinse theater en amfitheater waren dan wel weer gesloten, maar gelukkig heb je van buiten ook al een mooie indruk... We kuierden door de rustige, vaak autovrije (of tenminste autoluwe) straatjes (in t-shirt!), bewonderden de fonteintjes (en staken onze vinger er in), ... Lotte stapte weer flink...