Pula - Dramalj

Toen we opstonden was het enorm hard aan het regenen. Met af en toe een donderslag werden we echt wel wakker geschud. Na het ontbijt begonnen we de auto te laden, nog altijd in de gietende regen. Rond 10u gingen we op zoek naar de eigenaar van het huisje, maar die konden we niet vinden… We vertrokken dus maar zonder afscheid te nemen van de eigenaar.

Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we aan in Pazin, de hoofdstad van Istrië. Toen we uitstapten aan het kasteel, stopte het juist met regenen. We stapten rond het kasteel en konden de kloof van Pazin zien. Een tamelijk diepe kloof waar een riviertje in het karstgebergte verdwijnt.

Het kasteel van Pazin.

Aan een brug hadden we een mooi uitzicht over de kloof en het kasteel. Van aan de brug konden we (tegen betaling) de kloof inwandelen. We liepen via een leuk paadje naar beneden, tot aan de rivier. We kwamen dicht bij de plaats waar de rivier in de rotsen verdwijnt, maar er stonden zoveel bomen in de weg dat we nooit een goed zicht kregen. Toen we terug uit de kloof waren kochten we ons een flesje olijfolie met truffelsmaak.

De kloof van Pazin.

We reden droog richting Beram, maar vonden de kapel niet direct, dus zochten we ons een rustig plekje uit langs de weg waar we konden piknikken.

Piknikken in de buurt van Beram.

Na ons lekkere maaltje reden we door naar Hum, het kleinste stadje van de wereld. Op de één of andere manier moesten we niets betalen voor de péage, terwijl de auto’s voor ons precies nogal moeite hadden om te betalen.

De smalle straatjes in Hum.

Bij de aankomst in Hum vonden we al snel een geocache. Het kleine stadje bestaat eigenlijk uit twee kleine straatjes, met gezellige huisjes en een mooi kerkje. We kochten een flesje olijfolie in één van de winkeltjes.

Het kerkje van Hum.

Op weg naar Kotli kwamen we enkele standbeelden tegen met glagolitisch schrift, een oud lettertype dat hier in de buurt is ontstaan. In Kotli liepen we wat naast de rivier die hier en daar diepe poelen had aangemaakt. We hadden vanuit de rivierbedding een prachtig zicht op een watermolen. Voor we verder reden genoten we nog met onze voetjes van het koude water. Zalig!

De watermolen in Kotli.

Een kleine 10 kilometer verder kwamen we in Roć. Een dorpje met een stadsmuur. Roć was iets minder speciaal dan we hadden gedacht dus waren we snel weer weg.

Genieten van het koude water.

De weg naar Crikvenica is echt de moeite: constant mooie uitzichten over de zee. Toen we aankwamen bleek dat we niet in Crikvenica, maar in Dramalj moesten zijn. Gelukkig was dat maar een paar kilometer terug. We moesten wel een enorm steil weggetje op en net op het steilste stuk moesten we een grote weg opdraaien. Het is dus niet verwonderlijk dat ik stil viel.

Na vijf minuutjes wachten konden we binnen in het appartement: enorm groot, met grote keuken, living en twee slaapkamers! Allemaal heel knap!

We gingen nog iets eten, met zicht op zee, namen een douche, bewerkten nog wat foto’s en lazen nog wat voor we in bed kropen. In bed werden we al snel gestoord door muggen. Na drie muggenjachten (en drie gesneuvelde muggen) vielen we eindelijk in slaap, ook al was er nog steeds een mug aan het zoemen.