Vandaag hadden we de wekker om 8u30 gezet. Na het ontbijt sprongen we de auto in en reden we naar Paklenica, een deel van de Velebit. Het was wel nogal ver… Het eerste deel was langs de kust. We werden dus verwend met mooie uitzichten. Er waren wel wat wegenwerken op een groot deel van de kustweg, zodat we niet zo snel vooruit gingen.
Na de kustweg begonnen we aan een stevige klim. Gedurende een kilometer of twintig bleven we stijgen, met af en toe een haarspeldbocht (serpentina’s). Toen we boven waren, kwamen we op de autostrade richting Split : voor het eerst in Kroatië een echte autostrade waar we 130km/h konden rijden. Ongeveer 2u30 na het vertrek kwamen we aan bij de ingang van het nationaal park Paklenica. We betaalden de inkom en konden een goeie kilometer verder parkeren.
Vanop de parkeerplaats konden we al genieten van het mooie landschap : indrukwekkende bergen met afgeronde toppen van steen. Na ons middagmaal vertrokken we voor een wandeling door de kloof van Paklenica. Tijdens het eerste deel van de wandeling zagen we heel veel klimmers. De klimmers verdwenen toen de kloof smaller werd en het paadjes steiler.
 |
| De kloof in Paklenica. |
We wandelden ongeveer twee uur. Na de eerste steile klim werd het allemaal wat gemakkelijker. We liepen een ganse tijd langs een riviertje. De kloof werd ook een heel stuk breder.
 |
| De wandeling in Paklenica. |
Bij een hutje (Lugarnica) keerden we terug, opnieuw genietend van de wondermooie bergen. Iets voor 16u waren we terug aan de auto.
 |
| Veel klimmers in Paklenica. |
De terugrit verliep vlot, maar de gps probeerde ons door niet-bestaande straatjes te sturen op weg naar ons appartementje. We hadden alletwee grote honger, dus stapten we richting zee op zoek naar een restaurantje. Daar aten we een grote visschotel voor twee personen. Terug in het appartementje kropen we snel in bed.
Reacties
Een reactie posten