Pula

Vannacht leek het op een bepaald moment wel te stormen, maar gelukkig zag het er 's morgens al heel wat vriendelijker uit en scheen het zonnetje volop.  We namen ruimschoots de tijd om rustig wakker te worden en te onbijten en rond 11u vertrokken we te voet naar het centrum van Pula.  Het duurde een klein halfuurtje eer we bij het amfitheater stonden, het startpunt van de wandeling uit onze reisgids.  Van de oorspronkelijke binnenkant blijft niet veel meer over (gerecycleerd voor andere gebouwen), maar de buitenkant is wel zeer de moeite waard.  Gelukkig is van het plan van de Venetianen om het amfitheater steen voor steen te verhuizen nooit wat terecht gekomen...

Amfitheater van Pula.

We wandelden verder door de stad en kwamen o.a. de Tweelingpoort en de Herculespoort tegen.  Bij de kathedraal aten we een stuk pizza dat we in de rapte bij de bakker gekocht hadden.  Even later kwamen we op het Forum, met de Tempel van Augustus en het stadhuis dat verdergebouwd is op de Tempel van Diana.

Tempel van Augustus.

In de toeristische Sergiusstraat werden tal van pogingen gedaan om ons een restaurant in te lokken.  Toen één van die mannen hoorde dat wij van België zijn, begon hij al direct over voetbal en hoe goed wij toch spelen.

We maakten nog een ommetje langs een mozaïek uit de derde eeuw (Straf van Dice) en de sobere Maria Formosakapel.  Aan het einde van de straat kwamen we uit op de Sergiusbood.  Vervolgens klommen we omhoog naar het Fransiscanenklooster en zo verder naar het kasteel, waar we nog een leuk uitzicht hadden op de haven en het amfitheater.  Daarmee zat onze wandeling erop.  We kwamen nog twee geocachers tegen, maar de cache werd toch niet gevonden.

De sobere Maria Formosokapel.

Alvorens aan de terugtocht te beginnen, dronken we nog een appelsiensapje, terwijl we even in de zetels konden uitrusten.  Zowel de rust als het sapje deden deugd.

Voor we in de buurt van ons huisje gingen eten, namen we nog een frisse maar deugddoende duik in de zee, gevolgd door een heerlijke douche.  Het avondeten (bij Farabuto) was overigens superlekker: eerst een visschotel en daarna pasta met truffels en Istrische ham.  De eigenaar van ons huisje had groot gelijk toen hij ons dit restaurant aanprees.

Na dit lekker maaltje, keerden we terug naar ons huisje en niet veel later gingen we slapen.

Een overheerlijk voorgerechtje.