Op zoek naar Muskusossen in Dovrefjell

Lotte was duidelijk heel erg moe, want toen we haar om 9u30 gingen wakker maken, wilde ze nog verder slapen.  Het was heel zonnig en de koude wind van gisteren was ook verdwenen.  Na het ontbijt vertrokken we, door een mooi landschap, naar de parking van Kongsvold Fjellstue in Dovrefjell.

Het was niet zo eenvoudig om een parkeerplaats te vinden, maar uiteindelijk vonden we er toch ééntje tussen twee mobilhomes.

Het was al rond 12 uur toen we vertrokken.  We staken eerst de E6 over en namen eventjes een verkeerd pad.  We keerden eventjes terug en staken al snel de Driva-rivier over.  Na een tunneltje onder de spoorweg (en een poortje) begonnen we te klimmen in het bos.

De klim voelde niet zo steil aan en al snel kwamen we boven de boomgrens uit.  Daar zag het landschap er totaal anders uit:  heel uitgestrekt, golvend, met in de vertre mooie, hoge bergen met sneeuw.  We volgden het Muskusos-pad, maar die lieten zich (nog) niet zien.  We konden op paneeltjes wel informatie lezen over de ossen. 

We verlieten het Muskusos-pad en zochten een mooi plekje om te eten.  De prachtige besneeuwde berg nodigde uit om een timelapse te maken.  Het viel ons op dat er veel toeristen met een gigantische lens rondlopen, op zoek naar de muskusossen.

Na het middageten wilden we nog een top gaan beklimmen, toen mama riep dat die kleine zwarte stipjes tegen de bergflank toch niet echt stenen waren.  We konden inderdaad 5 muskusossen zien lopen.  We namen dus het pad dat richting de muskusossen ging.  Daarna namen we gewoon het snelste pad in de richting van de muskusossen.  Ook al waren de muskusossen nog heel ver weg, met de verrekijkers en fototoestellen konden we ze toch goed zien.  

We bleven een hele tijd kijken en foto's nemen en gingen dan richting de rivier, omdat de muskusossen ook die richting begonnen uit te wandelen.  We klommen naast de rivier omhoog.  Van iemand die naar beneden kwam, kwamen we te weten dat er boven nog muskusossen te zien waren.

Boven konden we inderdaad een groep van een tiental muskusossen zien.  Ze zaten nog verder dan de eerste groep.  We rustten een tijdje uit boven op de berg en raakten aan de praat met een Duits (of Oostenrijks) koppel met schattig kindje.  We keerden terug naar de auto en wandelden nog even rond in de Botanische tuin.

In Dombås stopten we in de winkel om nog wat Kinder Super Mini Maxi Plus Minus (ook wel gekend als Kinder Maxi) in te slaan.  Bij het huisje stapten we nog eens tot aan het meertje.  De timelapse werd gemaakt, we aten Pimientos de Padrón en chips, gevolgd door pasta met zalm.  We schreven de reisverhalen en namen een douche.  Het was al laat toen we daarmee klaar waren.