Roosbeek - Kiel... en dan de boot op
Om 3u ging de wekker af, en nog geen halfuur later zaten we al in de auto. Lotte deed wel een flinke dut, maar al míjn pogingen om wat te slapen mislukten. Breien dan maar!
Tegen kwart voor 11 reden we in Kiel de Norwegenkai op, waar we onze tickets kregen voor de boot en vervolgens mochten aanschuiven in rij 3. Er was nog tijd genoeg om wat rond te slenteren en naar de Kielerfjord te gaan kijken. Een echte fjord is het toch niet volgens ons.
Ruim op voorhand mochten we het autodek oprijden (de waar-is-Wally-muts voor Lotte was al af). Intussen werden met een likje blauwe verf de roestige en afgebladderde stukken van de boeg bijgewerkt.
Het was nog geen 13u toen we onze handbagage konden neerploffen in onze kajuit. De namiddag werd een moedig gevecht tegen de slaap: de winkelstraat heen en weer, het dek op en af, proberen te lezen (maar de lettertjes dansten in het rond),...
Tegen 17u gingen we een hapje eten: een goed hoopje gerookte zalm met daaronder een boterhammetje (en ei) verstopt. Lekker!
We gingen nog een laatste keer naar het dek om te zien hoe het schip onder de Deense Storebelt-brug doorkroop. Die is met 18km één van de langste hangbruggen ter wereld; de pilaren zijn bij de hoogste punten van heel Denemarken; slechts 65m hoog, net genoeg plek voor onze boot...
Tenslotte gaven we toe aan de lokroep van het bed. Eerst nog knuffelen met ons drietje samen in ons bed. Terwijl knokten Zwitserland en Engeland (sinds 18u) om een plekje in de halve finale van het EK voetbal. De verlengingen lieten we aan ons voorbijgaan. Veel te moe! Slapen!
Reacties
Een reactie posten