Refuge de Nice - Refuge de Valmasque

Om 6u15 ging er al een wekker af, toch kroop er niemand uit bed...  Toen wij om 7 uur uit bed kropen, waren er al heel wat mensen opgestaan.  Het ontbijt was opnieuw karig, maar deze keer was er wel peperkoek.

Om 8u15 vertrokken we gepakt en gezakt voor de derde dag van onze trektocht.  Nog voor we vertrokken hadden we al gemsjes gezien.  Na een eerste (kort) klimmetje besefte Lotte dat ze de kaart was vergeten in de hut.  Gelukkig duurde het zonder rugzak niet zo lang om terug te keren.  Intussen hadden Lotte en mama alweer gemsjes zien rondhuppelen.


Ook al waren we officiëel aan een klim bezig, toch ging het goed vooruit omdat er veel stukken plat tussen zaten.  Pas de laatste kilometer richting Baisse du Basto was het zwaar klimmen, soms zelfs op handen en voeten.  Intussen hadden we al een heleboel gemsjes gezien, wat marmotjes en wat steenbokken.



Het was druk boven op de top, maar we vonden toch een plekje om eventjes neer te zitten en al iets te eten.  De afdaling was minder steil dan verwacht en na een tijdje zagen we Lac du Basto liggen.  Toen we helemaal waren afgedaald tot aan het meer was het tijd voor onze middagpauze.  Terwijl het fototoestel foto's aan het nemen was voor een timelapse genoten wij van het mooie uitzicht en van de lekkere picknick.



Ook al moesten we volgens de GPS niet meer klimmen, in werkelijkheid moest er nog heel wat worden geklommen.  Het pad langs het meer, dat er als een breed en goed begaanbaar pad uitzag, was toch een tegenvaller.  Bij de dam zagen we al snel het tweede meer: Lac Noir.  Bij de dam van het tweede meer was het pad even minder duidelijk en raakten we elkaar eventjes kwijt.



Rond het Lac Vert was het nog stevig klimmen.  We waren blij toen we in de kleine hut waren.  We gooiden onze rugzakken in de enige (grote) slaapkamer.  Een douche is hier niet, dus gingen we terug naar het meer.  Daar ging ik met mijn voeten in het koude water, Lotte tot aan haar poep en mama helemaal.  We keerden terug naar de hut en speelden een hele tijd SkyJo met drie Fransen.  Om 19 uur was het tijd om te eten.  We kregen soep, pasta met stoofvlees, brood met kaas en deze keer broodpudding (en koffie pudding) als dessert.



Buiten waren er intussen 15 steenbokjes de show aan het stelen.  Lotte trok er op uit met het fototoestel en nam een heleboel foto's.  Rond 21u30 kropen we in bed, in de drukke slaapzaal.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Museo de Antropologia

Atlantische oceaan - Roosbeek

Centro Histórico