Almbachklamm

We werden vannacht twee keer wakker gebeld omdat er een vals alarm was in onze veranda...  Een goed begin van de vakantie! Lotte kwam ons wakker maken om 7u30.   Vanuit ons bed hadden we al een prachtig zicht op de bergen, die al mooi werden belicht door een stralend zonnetje.

We namen rustig de tijd om broodjes te bakken voor het ontbijt.  Mama deed wat oefeningetjes en nam een douche.  Ontbijten konden we buiten op het terras doen.  Zalig!

Rond 10u vertrokken we richting de Almbachklamm.  Het was een ritje van ongeveer 7 kilometer.  We trokken onze stapschoenen aan en vertrokken voor een mooie tocht langs de Almbach.  We zagen al snel een watermolen waar stenen tot perfecte bollen worden gemaakt.  Na het betalen van het toegangsgeld kwamen we al snel een reuzengrote vuursalamander tegen.  Lotte haalde haar hartje op en klom er snel bovenop.

We stopten al heel snel voor een eerste koekjespauze, maar daarna konden we echt aan onze wandeling beginnen.  Eerst liepen we nog langs een breed pad, waar we heel wat vlindertjes tegenkwamen,  maar al snel werd het pad interessanter:  smal,  veel brugjes,  veel klimmen,  en hier en daar kabels om ons aan vast te houden.  De Almbach kronkelde door een smalle kloof en donderde via een heleboel watervallen naar beneden.  We moesten door een tunneltje en dat vond Lotte wel leuk (wij ook trouwens)!

De kloof werd heel wat breder en we kwamen aan een splitsing.  We aten daar onze boterhammetjes en liepen dan nog wat verder langs de Almbach,  tot aan de grote Sulzer-waterval,  die 114 meter hoog is.  We keerden terug richting de splitsing,  maar gingen eerst nog eens naar het riviertje om onze voeten in het water te steken en met stenen te gooien.  Tijdens de afdaling naar de Almbach zagen we een hazelworm wegkronkelen.

Aan de splitsing liepen we nu richting Ettenberg.  Een serieuze klim met een heleboel trappen!  Lotte had het soms wat moeilijker,  maar door haar af te leiden en de juiste spelletjes te spelen,  klom ze toch heel flink naar boven.  Tamelijk snel zagen we het mooie kerkje van Ettenberg en konden we wat uitrusten in de Mesnerwirt.  Daar genoten we van een drankje en een ijsje.

De afdaling richting de auto begon over een breed pad door Alpenweides en werd veel smaller in het bos.  We stopten nog eens om een appeltje te eten en wat te rusten.  Het laatste half uur moesten we stil zijn van Lotte,  want ze had beren gezien (of dat dacht ze toch).  

Om 16u stonden we terug beneden.  Mama en Lotte stapten nog eens naar het begin van de wandeling om een plannetje op te halen en daarna stapte onze flinke wandelaar nog eens terug om nog wat in een huisje te spelen. 

Op de terugweg gingen we tanken, want dat was echt wel nodig!  Terug bij het huisje stapten we naar de winkel.  We hadden geen cash mee om brood te kopen in de bakkerij, dus keerden Lotte en ik nog eens terug om brood te halen,  terwijl mama het eten al begon te maken.  Terug bij het huisje konden we dan snel genieten van een lekker maaltje.  Lotte gaf nog een show waar we moesten naar kijken en na een douche kroop ze moe in bed.  Ik schreef het reisverhaal nog en mama maakte een echt avonturenboek voor Lotte.