Vitranc-lift

Lotte werd pas om 8u wakker om naar het toilet te gaan.  Ze verbaasde zich erover dat ze haar kleren nog aan had en kroop toen terug in bed.  Om 9u maakte ze ons echt wakker.  Na het ontbijt versierden mama en Lotte het reisdagboek en lazen we nog wat.  Om 11u15 trokken we naar Kranjska Gora om boodschappen te doen, want dat was dringend nodig.  Terug in het huisje maakten we ons klaar om in Kranjska Gora een liftje te nemen en boven op de berg te gaan picknicken.  

Omdat we niet wisten welke lift open was, gingen we eerst naar de toeristen-info van Kranjska Gora om te vragen waar we naartoe konden.  Het was maar 5 minuutjes rijden tot aan de enige lift die open was (de Vitranc-lift).  Toen we de kassa eindelijk hadden gevonden, bleek de lift niet te werken wegens een technisch probleem.  We vonden het al verdacht dat de lift niet bewoog... 

We liepen dus iets verder en installeerden ons om te picknicken toen Lotte zag dat de lift weer werkte.  Ik stapte terug naar de kassa om te vragen of de lift weer open was.  Er stond juist een West-Vlaamse familie die probeerde hun geld terug te krijgen omdat ze al een ganse tijd niet op de lift raakten.  Dat duurde nogal lang en de Sloveen die achter mij stond aan te schuiven, kreeg het al serieus op zijn heupen... Uiteindelijk bleek de lift toch nog niet open, dus aten we op ons picknick-dekentje beneden bij de liften.

Na het eten konden we wel naar boven met de stoeltjeslift.  Er was een groot mountain-bike parcours waar we de fietsers naar beneden zagen stormen.  Boven installeerden we ons in ligzeteltjes en genoten in de hitte van een ijsje.  Om 16u15 stonden we terug beneden.  In het huisje las ik nog een Kiekeboe voor aan Lotte en viel mama in slaap.

We aten lasagna en na het eten maakte Lotte twee nieuwe vriendinnetjes.  Ze speelde een tijdje met Sara en Sophia, de meisjes van de overburen.  Na een kriebeldouche kroop Lotte in bed.  Wij zaten nog wat buiten - verhaaltjes schrijven, Spaans leren, fotootjes van de maansverduistering bewerken, ...

We zagen nog een grote kever met gigantische voelsprieten.  We moesten wel naar binnen vluchten want het begon serieus te onweren.