Grünstein Hütte

Lotte werd vandaag iets vroeger wakker en kroop rond 7 uur nog eventjes bij ons in bed.  Gelukkig bleef ze nog tamelijk rustig, zodat we nog wat konden blijven liggen.  Na het ontbijt speelde ze nog een tijdje met de duplo, terwijl wij alles aan het inpakken waren voor de wandeling.  De voorbije dagen was het wat slechter weer, maar vandaag scheen het zonnetje weer volop!

We vertrokken pas tamelijk laat richting Schönau am Königssee.  Het was daar enorm druk, maar de parking is daar zo groot (en goedkoop: €2.50 voor een ganse dag) dat het geen enkel probleem was om een parkeerplaats te vinden.  We trokken in de vroegte naar het meer en waren blij dat we al snel het brugje over de rivier konden oversteken, want plots werd het veel rustiger.

We startten de klim op een mooi paadje tussen twee weides.  Daarna kwamen we weer op een weg, gevolgd door een brede aardeweg.  Het bleef wel goed stijgen, maar Lotte vond het paadje toch niet zo interessant want ze zeurde nogal veel: haar benen deden pijn, ze was moe, ze bleef veel staan zonder echte reden, ...

We aten op een steen bij de splitsing waar een klettersteig begon en toen we weer verder gingen, werd het paadje gelukkig een echt Lotte-paadje.  Smal, steil, veel trappen, ... Alles dus om er voor te zorgen dat Lotte in haar nopjes was.  Ze hernoemde het paadje al snel naar Lotte 4.  Het uitdagende pad (en de belofte dat ze een ijsje zou krijgen boven) zorgden er voor dat ze heel flink stapte.  Er nestelde zich een vlinder op Lotte haar hoofd en bleef daar wel twintig minuten zitten (ook toen we verder wandelden!). 

Na 3u30 - 4u waren we eindelijk bij de hut.  We hadden een prachtig uitzicht op de bergen en de Königssee.  Ze verkochten wel geen ijsjes in de hut, maar Lotte was niet eens echt teleurgesteld.  We dronken iets, rustten wat uit en keerden terug naar beneden.  Het moeilijke stuk ging heel vlot.  Lotte stapte en sprong van de trapjes dat het een lieve lust was.  Toen het paadje breder en dus minder uitdagend werd, kreeg Lotte het weer wat moeilijker.

Aan de Königssee konden we eindelijk genieten van ons welverdiend ijsje.  Het laatste stukje naar de auto was wat moeilijker, maar onze flinke stapper had wel 12 km gewandeld en een berg beklommen!

Terug in het huisje maakte mama eten(Berner würsten) en gingen Lotte en ik nog snel naar de winkel (want ze had nog niet ver genoeg gestapt?).  Toen we tijdens het eten vroegen wat we morgen zouden doen, ze Lotte direct dat we anders een leuke wandeling zouden kunnen maken.  Ze heeft zich precies goed geamuseerd vandaag.

Het was al laat, dus kroop Lotte snel in bed.  Wij lazen nog wat, schreven het reisverhaal, mama deed buikspieroefeningen, ik maakte een timelapse en we losten nog wat Japanse puzzels op.