Op weg naar Pöchlarn

Vandaag stonden we wat vroeger op, want we wilden rond 9u vertrekken. De laatste spullen werden in de auto gestoken en na het ontbijt konden we vertrekken. We gaven de sleutel aan Herr Wohleser en gingen op weg, maar toch niet over de Silvretta Hochalpenstrasse zoals we hadden gedacht.

We kwamen door heel veel tunnels, met de Arlberg-tunnel als langste: maar liefst 15 km!

We maakten een (lange) omweg langs Krimml om naar de hoogste watervallen van Europa te gaan kijken: 380m en daarmee de 5de hoogste waterval van de wereld. Dat is wel een beetje vals, want het zijn in feite 2 watervallen na elkaar. We hadden overwogen om daar nog wat te gaan wandelen, maar het was daar zo toeristisch dat we toch maar voortreden.

Waterval van Krimml.

We hebben wel veel geluk gehad, want onderweg was er een Italiaan die ons de stuipen op het lijf joeg met zijn onverwacht manoevre. De reis was zo een 600km lang, maar omdat er vaak geen autostrade was, duurde het tot 17u30 eer we in Pöchlarn toekwamen. Mama en papa waren ons al aan het opwachten en voor we onze kamer hadden gezien, hadden we de wijn al geproefd (en goedgekeurd).

Pad op onze lange reis.

Voor het avondeten dronken we nog een glaasje wijn met Anton. Gelukkig stond er nog steeds Grillteller op het menu. Daarna lieten we mama en papa wat foto's van Gaschurn zien en kropen we in bed.