Zaton Mali - Skradin

Toen we vanmorgen opstanden, was het al zo'n 30 graden.  Een mens staat hier al nat in het zweet, gewoon van uit bed te kruipen.  We zochten onze spullen bijeen en sleepten alles twee verdiepingen naar beneden, naar de auto.  Tegen kwart voor 10 zaten we in de auto, in de koelte van de airco, op weg naar onze laatste bestemming in Kroatië: Skradin, van waaruit we het nationaal van Krka (lees: "Keurka") zullen verkennen.

Ongeveer de helft van de reis verliep langs de kustweg, waarna we via wat haarspeldbochten de gloednieuwe autostrade bereikten.  Het gekke is dat je langs de kust nog een 5-tal km door Bosnië moet.  Om Kroatië uit te geraken, moesten we gewoon terugwuiven naar de grenswachter en toen we het land we in wilden, werd er zowaar geknipoogd.

Onderweg zagen we nog tal van kraampjes, waar de groenten en het fruit bijzonder aantrekkelijk lagen uitgestald.  Zelfs fruitboer Rik van bij ons in 't dorp zou er nog iets van kunnen leren.

Tijdens het tanken kangs de autostrade, speelde ik de hoofdrol in mijn eigen "coca-cola-filmpje": ik had nogal beziens toen ik de voorruit waste (maar met zo'n weer doe je toch niks anders aan dan een kort rokje en een topje?).

Even voor 14u reden we Skradin binnen, waar we al snel het huis vonden waarin we gelogeerd waren, op een boogscheut van de aanlegkaden waar de boten naar het nationaal park vertrekken.  Deze keer zitten we op het gelijkvloers en kunnen we de auto vlak voor de deur (gratis) parkeren.  We laadden uit en aten wat, alvorens we naar het stadje wandelden.  Daar visten we uit waar en wanneer de boten vertrekken, deden we boodschappen, struinden we wat rond en aten we een ijsje.  Dat was al meer dan genoeg bij zo'n verzengende hitte.

Skradin.

Na wat rust in de koelte van onze kamer gingen we eten.  Blijkbaar hadden ze een ongelukje gehad in de keuken met de fles olijfolie, want mijn eten baadde echt in de olie.

Daarna klommen we nog wat trapjes omhoog naar het uitkijkpunt bij het fort, waar we nog snel een cache vonden.  De temperatuur was eindelijk gezakt tot een draaglijk niveau.

In onze kamer lazen we nog een beetje, genietend van de koelte van de airco en daarna gingen we slapen.