Oakhurst - Squaw Creek

We werden iets na 7 uur wakker.  We pakten onze spullen in en gingen ontbijten.  De ontbijtzaal zat vandaag nog voller dan de voorbije dagen.  Een beetje gek, want ze zullen allemaal lang in de file moeten staan om Yosemite binnen te kunnen rijden.  Wij hadden vandaag een lange rit voor de boeg, naar Squaw Creek bij Lake Tahoe.  Oorspronkelijk was het plan om de ganse rit door de bossen te rijden, maar door enkele bosbranden moesten we ofwel door Yosemite rijden, ofwel de bergen uit naar de grote vallei.  Aangezien Yosemite veel te druk zou zijn, reden we richting de vallei. 

We stopten op de enige parking die we tegenkwamen om een koekje te eten.  De laatste 100 kilometer reden we de bergen en de bossen in en werd de weg veel mooier en interessanter.  Soms zaten we wel eens vast achter een tragere auto op de kronkelende wegen.  Toen Lotte in haar slaap op haar duim beet, stopten we om haar duim te verzorgen en een koekje te eten.  De volgende kilometers zeurde ze omdat ze niet kon duimen omdat er een plakker op haar duim zat.

Lake Tahoe was heel toeristisch.  Overal stonden auto's geparkeerd en enkele wegenwerken zorgden er voor dat de rit trager verliep dan gehoopt.  We stopten nog eens om te eten aan de kant van de weg bij de ingang van een camping.  Wat is het hier toch moeilijk om een deftige plaats te vinden om te picknicken.

Het was nog een klein uurtje rijden voor we iets na 16 uur aankwamen in Squaw Creek,  na dat we al een keer of tien naar Kabouter Korsakov hadden geluisterd.  We waren allemaal blij dat de - te - lange autorit er eindelijk op zat.  Blijkbaar vonden de Olympische winterspelen hier plaats in 1960.  

Het hotel was enorm groot, met restaurants, zwembaden, zelfs een winkelstraat.  We speelden eerst nog wat in de kamer en gingen al tamelijk snel eten.  Na het eten maakten we nog een kleine wandeling naar de skilift.  De melk voor Lotte was slecht geworden, dus ging ze zonder veel problemen, na het drinken van wat water, in bed.