Bielerhöhe - Hochalpila - Sankt-Gallenkirch

We werden opnieuw rond 8u15 wakker.  Voor we gingen ontbijten namen we al wat valiezen mee.  Na het lekkere ontbijt verhuisden we de rest van onze valiezen van onze kamer naar de auto.  Iets voor 10 uur vertrokken we voor een wandeling rond het meer, deze keer zonder stapschoenen maar met onze lichte loopschoenen aan.  We werden al snel nat toen we onder de spuiter aan het watervalletje doorliepen.

De uitzichten waren heel mooi, maar na de smalle en steile paadjes van de voorbije dagen was het brede (en amper klimmende) pad toch een beetje saai.  Al snel waren we op het einde van de wandeling en konden we nog eens door de rustgevende tunnel stappen.  We gingen nog eens naar het rivierenkunstwerk en naar het winkeltje.  

Iets na 12 uur vertrokken we al kronkelend richting Gaschurn waar we in de Spar broodjes gingen kopen.  Patrick (van hotel Saladina) stond toevallig net voor ons aan de kassa.  We installeerden ons op een dekentje op het heuveltje voor Maria Schnee, maar daar werden we weggejaagd.  We aten de rest van ons middagmaal dan maar op een bankje op.

We reden naar Sankt-Gallenkirch en namen de Grasjoch- en Hochalpilabahn.  Geen diertjes te zien deze keer vanuit de lift of bij de uitgang.  We genoten rustig van het uitzicht, merkten dat de Piz Buin duidelijk te zien is van hier en konden in de verte zelfs de Tilisunahut zien liggen, de eerst hut van de huttentocht die we gaan maken.  We stapten nog even bij de Intersport binnen en reden dan nog een kilometer verder naar ons huisje.

Daar vonden we helemaal niemand.  Na wat gebel (zonder resultaat) zagen we eindelijk een man, die ons naar een ander huisje begeleidde.  Daar werden we snel en heel onvriendelijk rondgeleid in een huisje dat duidelijk niet het huisje was dat we hadden geboekt.  Na een warrig verhaal over een dubbele boeking en toen wij daar niet zo blij over bleken te zijn, werd de uitbaatster van ons geboekt huisje gebeld.  Die was gelukkig wat vriendelijker, maar kwam wel met een ander verhaal (waterschade)...  Aangezien dit huisje duurder en mooier is, maar wel kleiner en omdat we het niet zagen zitten om nog eens naar het andere huisje te gaan kijken, bleven we maar hier.  We laadden de auto uit, gingen winkelen in de Spar in Sankt-Gallenkirch en aten lekkere pasta met Ćevapčići.

Lotte speelde met de gezelschapsspelletjes terwijl wij lazen en het reisverhaal schreven.  Rond 21 uur kroop ze in bed.