Tilisunahütte - Lindauer hütte

Toen de wekker om 6u45 afliep slopen we stil de kamer uit om onze tanden te gaan poetsen.  We genoten van een lekker en uitgebreid ontbijt (met eitjes!).  Na het inpakken van de rugzakken waren we iets na 8 uur klaar om te vertrekken.  Het was al warm zo vroeg op de ochtend.  We keken naar de lange schaduwen op de bergen en passeerden al snel de Tilisunasee.

We liepen langs een marmottenveld, maar ik had nogal moeite om een marmot te zien.  Uiteindelijk lukte het toch!  We begonnen aan de eerste klim richting het Schwarzhornsattel.  We zaten een tijdje achter 3 jonge vrouwen waarvan er één echt wel moeite had om een goede keuze te maken waar ze haar voeten moest neerzetten.  

Na een korte afdaling kwamen we bij de Tobelsee: die was niet zo groot, maar we konden wel een mooie reflectie zien van de rotsige bergen op de achtergrond.  Toen er een vrouw zich uitkleedde en in het water sprong waren de reflecties natuurlijk verdwenen en de vele kleine visjes die aan de oever zwommen ook.

We daalden nog wat verder af en begonnen toen aan de tweede klim richting de Bilkengrat.  De klimmetjes waren vandaag veel minder steil (en minder lang) dan gisteren, maar in de hitte was het toch zwaar om met de rugzakken boven te raken.  We vonden een tweede geocache en begonnen aan een lange afdaling richting de Rasafei.  Iets verder konden we in de schaduw ons middageten opsmullen naast een gigantische, steile rotswand.  

Na een laatste kilometertje klimmen op een bospaadje kwamen we bij de Lindauerhütte.  We liggen in een apart kamertje deze keer.  We installeerden ons op het terras en braken het wereldrecord skiwater (of Johannesbeersaftschörle) opdrinken.  Ons tweede glas dronken we iets trager op.  We gingen naar onze kamer en daar vielen Lotte en mama in slaap.  

Een uurtje later gingen we naar de alpentuin, die helaas gesloten was omdat alles was uitgebloeid.  We stapten dan maar iets verder en zagen de prachtige Drei Türme liggen.  We fristen ons op en om 17u30 konden we gaan eten.  Wij namen het Halbpensionmenu, Lotte at Frankfurter worsten met frietjes, met de helft van mijn soep, een deel van ons ijsje en een groot deel van de Kaiserschmarren van de mijnheren aan de tafel naast ons.  

Iets na 19 uur gingen we afrekenen.  We keuvelden nog wat in onze kamer en om 20u30 knipten we het licht uit.