Durango - Mexico City

Het is alweer vroeg dag: om kwart over drie gaat de wekker al.  De stroom is nog altijd niet (helemaal) terug.  In het donker maken we ons klaar en als een dief in de nacht rijden we naar de luchthaven.

We parkeren de auto op de parking van Hertz en gooien de sleutel (letterlijk) binnen in het loket dat nog gesloten is.  We schuiven aan voor de tickets en om onze valiezen af te leveren.  Tergend traag gaat dat alweer, maar we hebben tijd want de deuren naar de security zijn nog gesloten.

We vertrekken te laat, maar komen keurig op tijd aan in Mexico City.  Onze valiezen zijn er allemaal bij en we boeken onze taxi.  Het verkeer in de hoofdstad is een razend druk kluwen van onhoffelijke chauffeurs.  Onze chauffeur is nogal van de wilde kant.  Het mag een wonder heten dat we niet gebotst hebben en dat Lotte maar één keer heeft overgegeven (gelukkig hadden we een zakje bij).  Mijn vriendelijke verzoek om wat rustiger te rijden, valt in dovemansoren...  Hij levert ons voor de deur af, maar fooi krijgt hij niet van ons.

We mogen onze valiezen stockeren in een veilige ruimte van het hotel.  Zo kunnen we licht bepakt naar Parque Chapultepec wandelen.  Onderweg kopen we een ijsje (en water) ook al is het nog maar half elf.

We stappen binnen door de vleermuizenpoort en komen langs prachtige foto's van vleermuizen.

We nemen de afslag naar de botanische tuin, waar we niet alleen prachtige bloemen zien maar ook cactussen.  In de serre met kleurige glasramen groeien orchideeën, maar er staan er maar weinig in bloei.

Wanneer we terug naar de uitgang lopen, horen we de verkopers nog tot ver roepen.  Ze proberen luidkeels hun koopwaar aan de man te brengen of toeristen hun restaurant binnen te lokken.

We posteren ons aan een tafeltje in een restaurantje.  Het is duidelijk middagpauze in deze zakenwijk, want keurig geklede mensen lopen af en aan.  We slenteren nog wat rond en even voor 16u stappen we binnen in het hotel.  Ik vind de ontvangst nogal afstandelijk (ze zouden bijna moeilijk doen over die vijf minuutjes dat we te vroeg zijn), maar ik ben blij dat ik op bed kan neerploffen.  Ineens is het twee uur later.  Flinke dut!

We eten lekker Aziatisch, mét margarita, en gaan maar meteen slapen daarna.  Misschien zelfs het klokje rond.