Ruïnes van Tulum - Cancún

We waren al eventjes wakker toen de wekker om 7 uur afliep.  Het was veel te warm in het huisje, dus hadden we niet zo goed kunnen slapen.  Om 8 uur stonden we aan restaurant Juanita.  Daar bestelden we alledrie een eitje.  We gooiden de laatste dingen in de auto en reden naar de Archeologische site van Tulum.


Een parkeerplaats vinden was makkelijk, maar er liepen al heel wat mensen rond.  In de chaos zochten we naar de ingang.  De eerste tickets (bandjes) vonden we al snel.  We begonnen aan te schuiven in een lange rij, toen we merkten dat we nog andere tickets nodig hadden.  We verlieten de rij om ergens in een onopvallend wit gebouwtje de toegangstickets te kopen.  Daarna konden we nog eens aanschuiven.


Eens we binnen waren, liepen we naar links, naar een rustiger deel van de ruïnes.  Er stonden heel wat mooie gebouwen, maar grote piramides zijn hier niet te zien.  Ook hier waren er zo veel leguanen te zien dat we de tel al snel kwijtraakten.  Het leukste aan deze ruïnes is de locatie aan zee.  Op het pad langs de zee was het genieten van een fris(ser) windje en de mooie ruïnes op de rotsen. 


We keerden terug en in het winkeltje kochten we een kleurrijk Mexicaans tafelkleed.  De prijs in Dollar was goedkoper dan de prijs in Mexicaanse pesos, dus we waren blij dat we nog wat van onze Dollars konden opgebruiken.


Het verkeer richting Cancún was heel erg druk.  We passeerden een heleboel veel te luxueuze hotels, waarvan alleen de ingang zichtbaar was.  Bij de ingang van de wijk waar ons huisje ligt, waaide een tafeltje om, net voor onze auto (daar waar ik de eerste dag een drinkbus had omver gereden).  We zagen een tiental coati's (neusberen) langs de weg zitten.


In ons kamertje sorteerden we onze spullen al wat in onze valiezen.  Lotte schreef een reisverhaal en daarna gingen we zwemmen in het zwembad op het dak.  Dat deed deugd!  In de schaduw vonden we het een beetje frisjes!


Na een douche stapten we naar restaurant Madinga, waar we konden genieten van een margarita met zicht op de Caraïbische zee.  We aten lekkere vis (of scampi) a la plancha en toen er een bandje vals begon te zingen, keerden we terug naar het huisje.  Daar kropen we al snel in bed.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Museo de Antropologia

Atlantische oceaan - Roosbeek

Teotihuacán