Santa Elena - Ruta Puuc - Tulum
Hoewel we pas vanaf 7u30 konden ontbijten, waren we tegen 6u al alledrie wakker. Het was nog steeds warm in onze kamer, maar met de ramen open hadden we toch al beter geslapen. En een verkwikkende douche om de dag mee te beginnen, deed ook wel deugd.
Aan de overkant van de straat zijn nog opgravingen bezig, maar we gingen graag nog naar de Maya-interpretatie van de boog kijken (en nog wat iguana's tellen).
Even de airco van de auto in en dan de laatste stopplaats op de Ruta Puuc: Labná. Ooit leefden hier zo'n 3000 Maya's... Het Palacio, met verwijzingen naar de planeet Venus, is één van de langste van de regio, maar het is vooral de Maya style boog waarvoor de site bekend staat. We wierpen eerst nog een blik op de Mirador (de uitkijktoren met tempel met hanenkam) en wandelden dan door de boog terug naar de uitgang.
We waren blij toen we op een laatste hobbelbaantje de plek vonden om bij ons huisje te parkeren. Om niet met drie valiezen de twee verdiepen trappen te moeten doen, haalden we enkel het hoogstnoodzakelijke uit de auto.
Aangezien Quintana Roo een uur voorzit op Yucatán, moesten we niet treuzelen om te gaan eten. Ik had gelezen dat Mexicanen late eters zijn, maar tegen 20u sluit de boel hier overal.
Onze gastheer had ons een restaurant aanbevolen. We hadden wat moeite om het te vinden (het is te zeggen: we namen een hobbelig baantje met dichte struiken, maar dat was eigenlijk niet nodig), maar de margarita, guacamole en ceviche waren het absoluut waard.
In het schijnsel van enkel de autolichten leken de putten en bulten in het wegje naar het huisje veel erger dan bij daglicht.
We staken Lotte in bed, lazen nog wat en probeerden de achterstand van de reisverhalen in te halen. Af en toe hoorden we de huisgekko('s) gezellig klikken. Het is hier 10°C koeler, maar het voelt toch nog altijd té warm...
Reacties
Een reactie posten