Otorongo - Boca Manu

We konden wat uitslapen vandaag, want we werden pas om 7u voor het ontbijt verwacht.  Het had toen al uren geregend en er stonden overal grote plassen.  We vreesden al dat we niet naar de observatietoren zouden kunnen gaan, maar gelukkig hield het op met regenen en viel er alleen maar water van het gebladerte naar beneden.  Na het ontbijt gingen we dus toch op pad. De mooie paddenstoel die gisteren zo snel tevoorschijn was gekomen, was alweer verdwenen.

Sprinkhaan.

Plots hoorden we in het struikgewas iets dat op gesnurk leek en we moesten muisstil verder wandelen.  De gids vertelde ons dat er even verderop  een jaguar moest zitten.  Mooie beestjes, maar je wilt ze liever niet tegenkomen als je in de jungle rondwandelt.  De gids was er toch ook niet gerust in, want hij wandelde voort met zijn hand op zijn mes.  Met ingehouden adem schoven we voetje voor voetje door de jungle en we waren opgelucht toen we de jaguar  even later de andere kant hoorden uitgaan.  We hebben veel geluk gehad dat de jaguar lag te slapen (hij had waarschijnlijk de hele nacht gejaagd of een schuilplaats gezocht voor de regen) en dat de "wooly monkeys" hem hadden doen opschrikken en in feite hadden verjaagd.  Het ging om een grote groep aapjes, die wild van de ene boom naar de andere slingerden.  Naar boven turend, keerden we een heel eind op onze stappen terug en we genoten van de acrobatenstreken van de aapjes.

Groene Aphaninga.

Toen we uiteindelijk weer verder stapten in de richting van de observatietoren, trapte de gids bijna op een slang.  Het was een klein exemplaar dat daar als versteend zat, en gelukkig was het geen giftige soort.  De gids verjoeg ze en we bereikten uiteindelijk de toren.  Het was daar nu veel beter uit te houden.  Aan de ene kant hadden we zicht op het Otorongo-meer en aan de andere kant zaten we in de kruinen van de bomen.  Veel diertjes zagen we jammer genoeg niet en even laten kwamen ze ons vertellen dat we al moesten terugkeren naar Boca Manu, omdat er 7 toeristen vastzaten met hun boot wegens motorpech.  We keerden terug naar de kampplaats en namen de boot terug naar Boca Manu.  Onderweg raakte de propeller van de boot wat beschadigd in ondiep water, maar we konden onze reis verderzetten.  We kregen nog een toucan en een witte kaaiman te zien.

Ara's.

Vlak na de middag kwamen we dan toe in Boca Manu, in dezelfde lodge als tijdens de 2e nacht.  Na het middageten was er nog wat tijd om te rusten, alvorens we zouden gaan wandelen.  Intussen bleek ook dat er al een andere oplossing was gevonden voor de gestrande reizigers.

Tijdens de wandeling moesten we door een diepe plas waden en onze laarzen waren maar net hoog genoeg.  Veel beestjes zagen we niet, maar we zagen wel allerlei fruitsoorten: papaya, ananas, avocado, citroen,...  De yucca waar ze maniok van maken, bleek ook iets helemaal anders te zijn dan dan yucca-plant die we thuis hebben staan. De gids liet ons ook proeven van pacay, een soort peulvrucht: je moet zuigen op de zoete bonen en daarna spuw je ze uit.  Ik vond het maar vies.

Na de wandeling aten we en kropen we in bed.