Otorongo

Deze nacht moesten we twee keer naar het toilet en in de jungle is dat toch altijd een beetje spannend. Eerst de lamp zoeken, dan controleren of er geen beesten op het muskietennet zitten, kleren met lange mouwen aantrekken, controleren of er geen dieren in onze laarzen zijn gekropen, laarzen aantrekken, goed rondkijken terwijl we naar het toilet wandelen, toiletten controleren op slangen en andere beesten en dan pas kan je naar het toilet gaan.

Om 6 uur werden we aan het ontbijt verwacht. We waren alle twee nog een beetje moe. Na het ontbijt kropen we opnieuw in de boot om naar het Salvador meer te varen. We waren nog niet lang vertrokken, toen Carlos begon te roepen dat hij twee jaguars in de rivier zag zwemmen. De snelheid van de boot werd opgedreven en iets later zaten we heel dicht bij twee baby-jaguars. Heel schattige zwemmers! Op de oever hoorden we de mama-jaguar roepen. Al heel snel kropen de baby-jaguars uit het water, het dichte woud in. 

Een jaguar van heel dichtbij!

Voor we bij het Salvador meer aankwamen, moesten we nog een beetje door de jungle wandelen. Daar zagen we een groepje wilde zwijnen (natuurlijk was er ook een baby-zwijntje bij). Blijkbaar zijn dit de gevaarlijkste dieren in de jungle, omdat die in groep iedereen durven aanvallen. Bij het meer stapten we in een catamaran en begonnen we onze zoektocht naar de reuzenotters. De catamaran werd ooit gebruikt door National Geographic. In plaats van de reuzenotters, zagen we eerst een bioloog in een kayak, maar die was wel op zoek naar de otters. Eerst zagen we de reuzenotters in het water, af en toe aan het smullen van een vis (piranha). Soms waren ze echt aan het schreeuwen, waarschijnlijk omdat we iets te dicht kwamen. Op een bepaald moment begonnen ze heel hard te roepen op één van hun vriendjes die kwam aanzwemmen. Iets later zaten de reuzenotters uit te rusten op een boomstam. Toen pas konden we zien hoe groot die reuzenotters echt zijn. In totaal zagen we tien otters in de familie. 

Reuzenotters.

We keerden terug naar Otorongo, nadat we nog konden genieten van een match voetbal tussen de Machiguenga en onze bootmannen, waar we aten en wat rustten. 

In de namiddag gingen we naar de observatietoren, maar het was intussen zo warm geworden dat ik helemaal nat was van het zweet. Ook de dieren vonden het blijkbaar te warm, want we zagen bijna geen beestjes (1 aapje). Ook de gids vond het veel te warm en we besloten terug te keren. Op de terugweg zagen we een heel mooie, maar giftige paddenstoel. Toen we terugkwamen, aten we en gingen we vroeg slapen.

Een bijzondere paddenstoel.