Pilcopata - Boca Manu

Om 6u30 stond er voor ons een lekker ontbijtje klaar, met een spiegeleitje. Tijdens het ontbijt was het tamelijk fel aan het regenen. We gooiden onze spullen op de bus en trokken te voet weg, op zoek naar vogeltjes. We trokken over een brugje en al snel zagen we de eerste vogels: verschillende tanagers, macaws (eerst ver weg, later ook dichterbij) en de gids zag zelfs een toecan. Het lukte ons vandaag duidelijk beter om de vogeltjes te zien.

Op zoek naar vogeltjes.

Na een tijdje pikte de bus ons op en reden we voort. Iets verder gingen we opnieuw te voet verder op zoek naar vogeltjes. Een volgende stop was bij een kleine familie waar ze een coca-plantage hebben. We zagen daar een klein wild varkentje en ze hadden daar ook twee macaws. We mochten de macaws op onze hand nemen voor een foto, maar bij mij kroop die direct in mijn nek.

Een macaw in mijn nek.

We kropen terug in de bus, maar na een tijdje moesten we stoppen omdat een vrachtwagen zich had vastgereden in de modder. We sprongen dus opnieuw uit de bus op zoek naar vogeltjes. Na een tijdje wandelen, begon het steeds donkerder en donkerder te worden en hoorden we het donderen. Iets later begon het te regenen en keerden we terug. De vrachtwagen was intussen weg geraakt, maar het was zo slecht geworden dat onze bus er niet meer door kon. We konden gelukkig verder met een camionnetje dat er verschrikkelijk uit zag. Een wonder dat het nog kon rijden! Het begon steeds erger te regenen. Wij konden vooraan zitten, maar onze gids kroop achteraan in de kofferbak.

Aangekomen in Atalya.

Toen we aankwamen in Atalaya was het echt enorm hard aan het regenen. Overal ontstonden modderige riviertjes op de weg. Uiteindelijk werd het iets minder en stapten we op onze boot : een lange platte boot, met een plaats of 6 en gelukkig een afdak. We vertrokken op de 'upper Madre de Dios' en haalden een mooie snelheid. Toch zouden we nog een uur of 6 op de boot moeten zitten. We gingen opnieuw op zoek naar diertjes. Dat is nogal vermoeiend om steeds geconcentreerd zitten rond te kijken, dus kregen we het op een gegeven moment allebei nogal moeilijk om wakker te blijven. We zagen al snel enkele mooie vogels: 'egrets', 'herons', gieren, enkele roofvogels. We kregen ook eerst één, dan twee en dan nog eens twee capybara's te zien. Blijkbaar zijn die niet zo gemakkelijk te vinden.

Twee Capybara's.

De rivier werd iets rustiger, maar er waren wel massa's bomen waar we moesten rond slalommen. We stopten eventjes in het dorpje Diamante en daar zagen we een aapje over een van de daken lopen, in een boom kruipen en iets later ook aan de elektriciteitskabels slingeren. 

Na 20 minuutjes kwamen we aan in Boca Manu, een dorpje met enkele huisjes rond een voetbalplein. Daar zouden we elektriciteit hebben van 18 tot 21 uur, maar blijkbaar was er hier ook een probleem met de generator, dus hadden we opnieuw avondeten bij kaarslicht. Om 21 uur kropen we in bed.