Roosbeek - Montiéramey

Kwart voor zes: de wekker gaat af.  Pijnlijk vroeg, dat wel, maar voor de vakantie kunnen we wel een keertje vroeg opstaan.  Drie kwartier later zitten we in de auto: de laatste dingen zijn ingepakt, de kleine meid heeft haar flesje gehad,...  Tijd om te gaan!

Tien minuutjes later rijden we langs de carpoolparking, zodat we met omi en opi in ons kielzog de autorit kunnen maken.  Het eerste doel van de dag: de windmolen in Dosches.  Opi heeft vorig jaar een schaalmodel gemaakt voor in onze tuin en we wilden graag de grote molen in het echt zien.  Even voor 11u zien we 'em al in de verte en niet veel later staan we ernaast.  Het voelt alsof we gekrompen zijn en op vakantie zijn in onze eigen tuin.  Nadat Lotte haar fruitpapje op had, bezochten we nog de mooie bloementuin (met veel insecten en vlinders).  Daarna spreidden we ons picknickdekentje uit bij de grote speeltuin in het onooglijk kleine centrum van Dosches.  Een "fondke" leggen (van boterhammetjes met spek en eieren) voor onze volgende tussenstop: een champagnehuis in Celles-sur-Ource.

Windmolen van Dosches.

Hoewel we bijna een halfuur te vroeg waren, mochten we toch al binnen en dat deed deugd, want buiten zaten we intussen al vlot boven de 35 graden.  De vriendelijke vrouw des huizes was al meteen verzot op Lotte en gaf ons een zeer leerrijke rondleiding door de kelders, waarna we een aantal soortjes mochten proeven.  Met twee kartonnen dozen van dat godendrankje stapten we even later weer de hitte in: 44 graden volgens de auto!

Champagne proeven.

Na een halfuurtje rijden, kwamen we aan in Montiéramey.  We waren niet lang in het hotel (gewoon de tijd van de essentiële dingen uit de auto te halen en Lotte haar fruitpapje te maken en te geven) of we trippelden al op blote voeten door de gang, op weg naar het zwembad.  Lotte maakte voor het eerst kennis met een zwembad (en het bijhorende koude water) en had een beetje tijd nodig om te wennen.  Zwemmende mensen of een mama die erin sprong, waren nu niet meteen favoriet, maar na een tijdje was ze toch vrolijk met haar handjes op het water aan het slaan.

Schrikken nadat mama in het zwembad sprong.

Na een badje (waarbij Lotte op haar arme papa plaste) gingen we nog eten in het restaurant naast het hotel.  Daarna speelde Lotte nog vrolijk op ons bed.  Tegen half tien staken we haar in het ietwat gammele bedje dat daar voor haar klaarstond en vervolgens gingen we zelf slapen.

Uiteindelijk vond Lotte het toch nog plezant!