Schachnern

Toen we even na 8u wakker werden, beseften we dat we geen ontbijt hadden voorzien, maar mijn twee schatjes waren zo lief om pudding te maken.  Héérlijk!

Omdat we ons nog moe voelden, hielden we een rustige voormiddag: wat lezen, reisverhalen aanvullen, naar de mooie bergen kijken (en sakkeren op de deur van het terras),...  Even voor de middag reden we naar het nabij gelegen Heiligenblut, om inkopen te gaan doen.

Na het middagmaal vertrokken we te voet vanuit ons huisje.  Onze zoektocht naar "het kleine paadje in de buurt" was niet zo succesvol en zorgde ervoor dat we al meer dan een halve kilometer hadden afgelegd terwijl we eigenlijk nog bij het huisje stonden.

Dicht bij ons huisje staat trouwens een verloren kapelletje, waar je alleen bij geraakt als je over privé-eigendom loopt (lees: via ons huisje).  Het ziet er aan de buitenkant nog wel goed uit, maar de binnenkant moet verschrikkelijk vervallen zijn, als we de waarschuwingspanelen mogen geloven.

Na een tijdje konden we door het bos een klein paadje volgen, de berg op.  Dat ging eigenlijk maar moeizaam, ook al was het niet echt een moeilijk pad: de vermoeidheid hangt er nog goed in!  Maar het was wel mooi, daar in het Fleißtal!  Bij de terugkeer vonden we nog een dood slangetje...

In het huisje lazen we nog wat en staken we elkaar de loef af met Uno.  Mijn twee lieverds maakten ook het avondeten.  Mama wordt verwend!

Een eerste poging om een douche te nemen, liep op een sisser uit, omdat de boiler te koud stond.  De tweede poging was gelukkig wél succesvol en deed zalig deugd.

Toen Lotte in bedje lag, lazen wij nog een beetje vooraleer we ook gingen slapen.