Xi'An

Na het ontbijt bracht de bus ons naar het Historisch Museum, een heel mooi museum met archeologische vondsten, maar helaas ook heel veel Chinezen.  Dat is het soort mensen dat je liever niet tegenkomt in musea: ze duwen en trekken, komen voor je staan, bepotelen de vitrines,...  Ik was blij dat ik daar buiten was, terug de "rust" in, al was het museum op zich wel mooi.

Een Boeddha in het Historisch Museum.

Daarna ging het naar het jade-museum, of beter gezegd: een jade-winkel.  Daar kregen we dan weer veel te veel tijd.  We mochten ook de winkel niet uit voor we alles gezien hadden.  We zagen zelfs beelden die duurder waren dan een volledig ingericht huis, met auto in de garage en telescoop in de kelder.

Na de middag kregen we eindelijk te zien wat iedereen wilt zien in Xi'An : het terracotta-leger.  Het was de moeite waard.  Er wordt niet overdreven in de reisgidsen.  Gelukkig konden we daar een drietal uur rondlopen, het grootste deel zonder achter het vlagje aan te tsjokken.  Helaas ergerde ik me meer en meer aan al die onbeschofte Chinezen die duwen, trekken, rochelen, spuwen, geen "nee" (willen) verstaan, je nakijken,...  Het gaat er bij mij gewoon niet in dat een volk zo boertig, arrogant en onbeschaafd kan zijn.  Ik kan geen Chinezen meer zien!  De buschauffeurs zijn hun beroep niet waardig: spookrijden met 30 man op de bus!!

Het terracotta leger.

Het terracotta leger.

Gelukkig valt de reisgroep wel mee en kwamen we in de warmwaterbronnen een vriendelijke Amerikaan (jawel!) tegen die we misschien wel overtuigden om zich volgende week naar de totaliteitszone te begeven.

Warmwaterbronnen.

Na het avondeten kon het opruimen van de kamer beginnen en kropen we in bedje.  Hopelijk brengt de nachtrust wat soelaas...