Halali - Okaukuejo (Etosha)

Om 7u30 ging de wekker af.  De vogels die een groot deel van de nacht luid hadden zitten krassen, zwegen nu eindelijk.

Na het opbreken van de tenten (zonder verkleumde vingers vandaag) en ontbijt, gingen we nog even naar de Moringa-waterpoel.  Vanaf de rotsen konden we zebra's en hartebeesten bewonderen, maar even later waren ze alweer verdwenen.

Voordat we om 9u35 finaal de poorten van Halali uitreden, passeerden we nog langs het winkeltje voor brood en een boekje over vogels.

Op de zogenaamde Rhino Drive liggen dikke bollen mest, maar neushoorns lieten zich niet zien.  Eigenlijk duurde het zelfs een poosje eer we dieren zagen, tot ik riep dat er links in het struikgewas een olifant zat.  Wim merkte doodleuk op dat hij rechts 7 olifanten zag.  Tja, die had ik nog niet opgemerkt, ik was al zo content met mijn eigen olifant. We zagen ook nog mooie vogels (net ijsvogels) met paarse borst en een overstekende groep grote koedoes.

Verder zagen we nog twee oryxen in het gele gras en tot ons jolijt begonnen ze aan een schermutseling.

En dan moesten we langs de Aus-waterpoel passeren!  Daar stikte het van de olifanten: er werden (schijn)gevechten gehouden (en schijnbaar bemiddeld), gerust, geflapperd met de oren,...  Het was een groep van wel 50 olifanten, en - oh - er stonden ook wat zebra's.  Het was héél erg moeilijk om hier weg te rijden!  Je kon hen zelfs ruiken (niet dat het zo'n lekkere geur was...)!

Bij de volgende waterpoel, Olifantsbad, geen olifanten maar wel zebra's en hartebeesten.  Vanop de omheinde picknickplek even verderop hadden we er nog zicht op!  Lunch with a view!

Op naar de volgende waterpoel, maar eerst nog een groepje van 12 olifanten bekijken.  Bij de waterpoel van de Gemsbokvlakte zagen we vier wrattenzwijnen (of zijn het knobbelzwijnen?), maar die waren redelijk snel verdwenen.  Het waren vooral de vijf olifanten ín het water die onze aandacht opeisten.  Ze spetterden, slurpten, gooiden met water, gingen kopje onder,...  Wat een plezier!

Daarna ging het min of meer recht naar de eindbestemming van vandaag: Okaukuejo.  Alweer die ineffiëntie, maar nu maakte het hier - gelukkig - een veel rustigere indruk dan gisteren!  Nog even water kopen, ijsjes en elk een T-shirt en we konden op zoek naar kampeerplekje 36.  Het plannetje was erg onduidelijk, dus het was wel even zoeken.

Tenten uitplooien en dan verkoeling gaan zoeken in het zwembad.  Koud water, maar het deed wel deugd.  Daarna douchen, nieuwe T-shirts aan en naar de waterpoel.  Neushoorns!  Twee neushoorns!  Die zijn heel erg bedreigd, dus het is heel bijzonder om deze dieren te kunnen zien! Wel jammer dat er mensen zijn die écht niet stil kunnen zijn...  Het helpt als er even gestapt moet worden tot de waterpoel, maar dat is hier dus niet nodig.

Een eerste olifant die leek af te komen, maakte alsnog rechtsomkeer, maar even later kwamen er 11 olifanten lijzig en muisstil afgewandeld, en nog eens twee. En dat allemaal terwijl de hemel prachtig van kleur veranderde en dieprood werd.

Giraffen hadden we nog niet gezien vandaag, maar drie exemplaren maakten dat nu goed.  En zo kon je een foto maken met neushoorn, olifanten en giraffen samen in beeld, alsof die dieren zo abundant voorkomen.

Tegen half acht gingen we naar het restaurant.  Wat een chaos daar!  Iedereen stond op een hoopje, er werden willekeurige mensen "geholpen", blikken van onbegrip werden uitgewisseld, ...

Uiteindelijk kregen we tafel 9 toegewezen, maar die leek onvindbaar.  Zei de dame dat ze het nog eens ging nakijken, begon ze met iets anders,...  Eerste keer klagen...

Tafel 9 bleek achterin te staan, ongedekt en met een stoel te weinig.  Lang, te lang gewacht om eindelijk de bestelling te kunnen doorgeven...  Toenemend ongeduld (en onbegrip).  De ober was zelfs niet vriendelijk.

Mensen die samen met ons waren aangekomen, hadden er al twee gangen opzitten toen wij eindelijk drank kregen...

Na meer dan een uur wachten, werd het eten dan toch nog opgediend.  Koud.  Nog altijd geen bestek.  Tegen de tijd dat de ober daar eindelijk mee kwam aandraven, sprong ik helemaal uit mijn vel.  Veel wist hij daar niet op te zeggen.

Eten, zo snel mogelijk betalen,...  Toen hij met het tweede betaalbakje afkwam (het eerste werkte niet), was er N$250 af van de prijs.  Weggaan, ons restje wijn meenemen.

Toen we terug bij de waterpoel waren, was de sfeer veel serener dan eerder en er zaten maar liefst zes(!) zwarte neushoorns.  Ze kwamen zelfs heel dicht bij de afsluiting.  Je kon hen ruiken, horen ademen, ...

Even later kropen we in onze tent, met het warme gevoel dat we vandaag alweer uitzonderlijke dieren hadden gezien.