Hobas - Lüderitz

Door -

Rond 7u maakte Lotte ons wakker om samen naar het toilet te gaan, maar ze moest het wel twee keer vragen, want ze was precies terug in slaap gevallen.  De zon was nog niet op en het was nog frisjes, dus kropen we nog een uurtje in onze warme nestjes.  Toen ging de duifwekker af...


Volgens het vaste stramien braken we de twee daktenten op en ontbeten we op de laadklep, terwijl we de eerste straaltjes zon probeerden op te vangen (toch een tikkeltje warmer dan gisteren).  Ondertussen verzamelden er meer en meer vogels om ons heen, azend op wat we misschien zouden laten vallen.  We waanden ons op de filmset van The Birds...


Tegen half tien had het hele ritueel zich voltrokken en vertrokken we naar de volgende bestemming: Lüderitz.  Tot aan de "grote" (lees: geasfalteerde) weg, de B1, moesten we terugrijden (over gravel) zoals we gisteren gekomen waren.


Toen we even stopten om een foto te maken van het landschap, merkte ik op dat één van de stippen in de verte een dier was: een oryx (of spiesbok).  Onze eerste!


En alweer die grappige bordjes die passanten moeten overtuigen om in the middle of nowhere te stoppen voor een stuk "famous apfelstrudel"!


Af en toe zagen we een voetganger, die de lange tocht maakte tussen... ja, waartussen eigenlijk?  En bij ons neemt - bij wijze van spreken - iedereen de auto om naar de bakker te gaan op de hoek van de straat.


Langs de B1 kleurden de bergen rood, alsof ze verlicht werden door de ondergaande zon.  Voorts werden we getrakteerd op weidse langschappen, met af en toe een struisvogel of twee.


De bergen leken rond te dobberen op een zee van leegte, enkel onderbroken door termietenheuvels.


Dicht bij grazende koeien stopten we om de linten van de tenten weer vast te zetten.  We verwonderden er ons over hoe die dieren hier voldoende eten en drinken vinden om te overleven.


Voorbij Aus (schijnbaar niet meer dan een aglomeratie barakken) leek het landschap eerder op bergtoppen die uit de wolken steken.  Het leefgebied van de Garub Pan Wild Horses, maar we kregen hen niet te zien.


Dichter bij Lüderitz werd het meer en meer een zandbak, waarin grote graafmachines speelden.  De spoorlijn moest uitgegraven worden.  We reden voorbij Kolmanskop, vergane glorie uit het diamantentijdperk.  Dat is voor morgen!


In Lüderitz bleek de winkel al gesloten, maar gelukkig hebben we nog wat reserve.  Op Shark Island werden we verwelkomd op de camping, waar we ons installeerden met een prachtig zicht op de zee en de ondergaande zon.


We wandelden nog even naar Lüderitz.  Het klinkt niet alleen Duits, het ziet er ook Duits uit!  Vanop de kleine pier (waar onze aansteker door de plankenvloer in de zee viel) konden we het bootje al zien liggen waarmee we overmorgen naar Penguin Island zullen varen.


Een snelle tussenstop in een tankstation (voor een aansteker en lekkernijen) en dan weer snel naar de camping voor de zonsondergang.

Locatie: Luderitz, Namibia

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Valensole - Roosbeek

Door -
Gezien de lange verwachte duur van de rit naar huis, hadden we de wekker al om 6u gezet.  Zo donker dat het dan nog is! Veel tijd verkwanselen deden we niet: Het meeste stak sowieso al in de auto.  Klaarmaken, ontbijten, de allerlaatste dingen in de auto steken,... en er dan als een dief in de nacht vandoor. We sloegen onderweg nog een stokbrood of twee in, maar voor de rest werd er enkel nog gestopt om dat op te eten en voor de occasionele pipi-pauze. Tegen dat we thuis langs de frituur passeerden, was het al het juiste uur om daar ook effectief te stoppen. Daarna was er tijd om rustig uit te pakken en met de (groot)oudertjes te bellen. En dan: naar bed, want morgen begint er alweer een nieuw schooljaar.
Meer lezen

Les Mourres

Door -
Afbeelding
Even na 8u werden we wakker door de poetsvrouw, die thuis de deur had opengeduwd en daarmee het alarm had doen afgaan.  Daar hadden we helemaal niet aan gedacht! We soezelden nog wat voort, maar een uurtje later stonden we toch maar op.  Het was al erg warm (en vochtig), dus een (eerste) zwempartijtje, in de voormiddag, was zeer welkom.  's Middags aten we de restjes van gisterenavond op en daarna reden we naar Forcalquier, om naar Les Mourres te gaan kijken: vreemde geologische structuren (kalkafzettingen) maar geen greintje schaduw. Aan een slakkengangetje bewogen we ons voort langs het gele pad, regelmatig lurkend van de waterzak. Onderweg naar het huisje stopten we bij een winkel (waar we op de parking elk twee ijsjes aten, alweer).  En dan was het hoog tijd voor een tweede frisse duik! Na een douche en het avondeten reden we naar Gréoux-les-Bains, voor het avondmarktje.  Niet dat de koopwaar zo speciaal was, het was toch een stemmig marktje, met muziek en l...
Meer lezen

Opruimen

Door -
We kropen iets na 9 uur uit bed.  Na het ontbijt begonnen we direct met vanalles op te ruimen en al in de auto te steken.  Iets voor 12 uur reden we naar Gréoux-les-Bains waar we pizza gingen eten.  Het was een klein restaurantje en de baas deed alles alleen.  Straf!  En nog lekker ook!  We kochten nog wat brood en reden terug naar het huisje.  We lazen wat (of deden Duolingo / probeerden Sudoku's op te lossen) en gingen daarna zwemmen. Na een douche lazen we nog wat verder en aten we wat chips.  Na het avondeten gingen we het vuilnis wegdragen en liepen we nog wat verder om te genieten van de stilte, de amandelbomen en de zonsondergang.
Meer lezen