We hadden nauwelijks het licht uitgeknipt toen de hel losbarstte: het dorpsfeest ging blijkbaar gepaard met vreselijk luide muziek, gebracht door muzikanten die niet altijd even toonvast waren maar wel de hele nacht doorgingen. Rond half drie realiseerden we ons dat we twee setjes oordopjes bij hadden. Dat hielp toch een klein beetje. In de kamer van Lotte was het - gelukkig voor haar - wat stiller dan in onze kamer.
En uur later (om half vier, ja!) stopte de muziek abrupt en hoorden we luide knallen. En zo stonden we - in het midden van de nacht - met ons drietjes uit het dakvenster naar het vuurwerk te kijken. Het heeft wel iets, vuurwerk in de bergen... maar niet in het midden van de nacht!! De sterrenbeelden waren moeilijk te herkennen wegens te veel sterren.
De volgende minuten bleef het stil, net lang genoeg om hoop beginnen te koesteren dat het feest voorbij was... We hadden ons niet nog meer kunnen vergissen... Het lawaai zou nog doorgaan tot half zeven, waarna iedereen ook met het (blijkbaar) nodige kabaal naar huis terugkeerde.
Het was al goed 11u toen we compleet geradbraakt opstonden (ik bleef zelfs nog iets langer liggen, terwijl mijn schatjes petanque speelden).
Na een zeer laat ontbijt bleven we nog heel lang in de tuin zitten lezen: we waren te moe en het was te warm om iets te doen. Pas tegen 14u30, toen de ergste hitte voorbij was, vertrokken we licht bepakt te voet richting Outeiro. We kwamen daarbij langs een feesttent van gisteren (en blijkbaar ook eergisteren...), die alle tekenen vertoonde van te weinig toiletten en te weinig vuilbakken. Stinken!
Het was erg warm, dus zochten we ieder plekje schaduw, hoe klein ook, op en staken we onze handen onder elk straaltje water. Bij de terugkeer stapten we voorbij ons huisje, tot bij het meertje, waar we naar de vissen, vlinders en libellen keken. Even verder vonden we het perfecte bronnetje om ook onze voeten (en onderbenen) wat afkoeling te gunnen.
Terug bij het huisje posteerden we ons terug in de tuin, met een boekje, een aperitiefje en uiteindelijk ons avondmaal. Een douche gaf ons de nodige verfrissing en verdreef ook een beetje de jeuk van al die muggenbeten die we hier intussen hebben opgelopen.
Reacties
Een reactie posten