Cañón de Añisclo

We werden tussen 9u en 9u30 wakker.  Na ons ontbijt vertrokken we naar Escalona, om de Cañón de Añisclo te bezoeken.  We zaten een tijdje achter een bus en op het eerste deel van de weg ging dat maar traag vooruit.

Net voorbij Escalona reden we een smal wegje op en werden we verwend met prachtige landschappen.  Een prachtige canyon, met hoge bergen op de achtergrond.  We stopten af en toe eens op een kleine parking om te genieten van het uitzicht en om foto's te nemen.  Het wegje werd slechter en we werden door elkaar gerammeld door alle (opgevulde) putten op de weg.  Gelukkig was het wegje intussen 1-richtingsverkeer geworden.

We parkeerden bij San Úrbez, waar we begonnen aan een schitterende wandeling door de canyon.  Meestal liepen we op een breed pad.  Het was opnieuw verschrikkelijk warm, dus vonden we het jammer dat we niet in het water mochten.  We passeerden het mooie kapelletje van San Úrbez en zochten wat later een mooi plekje uit naast het water om te picknicken.

Gelukkig was er veel schaduw tijdens de wandeling.  We stapten nog een eind door (en begonnen goed te klimmen).  Aangezien we toch moesten terugkeren op onze stappen, beslisten we na 5 kilometer om niet meer verder te gaan.  We keerden terug via het Circuito de San Úrbez over een brugje met een mooi uitzicht op het kapelletje.

Met de auto reden we nog een eind door (en boven) de canyon.  Een ijsje vonden we helaas niet meer.  Terug bij het huisje genoten we van een verfrissende watermeloen.  Na een douche was het tijd voor de aperitief.  Lotte ging af en toe spelen in de kleine speeltuin.  Na een lekkere Mexicaanse schotel werkten we nog een hele tijd aan de reisdagboeken.  Het was al 22 uur toen Lotte in bed kroop.  Wij lazen nog wat.