Granada - Managua

We hadden vannacht allebei niet zo goed geslapen (het was zo warm in onze kamer), dus het was wat later toen we opstonden (rond 8u).  We genoten rustig van ons ontbijtje (na een verfrissend zwempartijtje) en daarna kropen we gezellig in een hangmat om het thuisfront een mailtje te sturen en wat foto's voor hen te selecteren.

Even voor de middag zochten we de laatste spullen bij elkaar.  Uit Wim z'n rugzak steekt onze hangmat een heel stuk uit.  De lege ruimte is opgevuld met onze stinkende vuile was.  Dat gaat plezant zijn als we die thuis opendoen.  In mijn rugzak steken onze spullen voor de volgende bestemming: Little Corn Island.

Bij check-out regelden we ons vervoer naar de luchthaven van Managua (daar hebben we een hotel geboekt) en lieten we onze rugzakken achter, zodat we nog even het stadje in konden.  We vonden een gezellig restaurantje met lekkere cocktails (piña colada en mojito) en lekkere tapas.  En wegens een promotie kregen we allebei nog een 2e cocktail.

Piña colada.

In het hotel wachtten we nog een uurtje op de taxi.  Intussen was het beginnen te regenen: tijd om te gaan.  De taxichauffeur bracht ons naar het hotel vlak over de luchthaven (je moet echt maar gewoon de straat oversteken).  Bij het inchecken was het daar enorm druk en er stonden veel politieagenten (geen idee waarom).

Snel het reisdagboek aanvullen.

Het hotel op zich leek wel een doolhof: alles ziet er hetzelfde uit.  Je kan hier echt verdwalen.  Hier overnachten is een noodzakelijk kwaad: de kamers zijn niet gezellig, er is niks te beleven en het eten is hier belachelijk duur (maar een mens moet eten).  Maar we winnen er wel een paar uurtjes slaap mee en bovendien logeert Gandalf De Grijze hier ook (of toch iemand die erop lijkt).  Van het zogenaamde machismo van de Latijns-Amerikaanse mannen heb ik hier (buiten de blikken) nog niet veel gemerkt, want Wim zijn rugzak wordt altijd gedragen en ik kan altijd zelf sleuren (niet dat ik dat erg vind).

We hadden allebei uitgekeken naar een heerlijke douche (dat mocht ook wel voor die prijs), maar dat viel lelijk tegen: de douchekop spoot alle kanten op (behalve de goeie) en haar uitspoelen was zo goed als onmogelijk.  Het duurste hotel blijkt de overnachtingsplaats met de slechtste douche.

Gelukkig was er airco (die is hier echt nodig als je wat wilt slapen) en - zoals zo vaak hier - het zachte geluid en de mooie verschijning van de huisgekko.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag