Managua - Little Corn Island

We moesten heel vroeg opstaan (4u15), want om 6u15 zou het vliegtuig naar Big Corn Island vertrekken. Toen we om 4u45, 1u30 voor het vertrek aankwamen op de luchthaven, was er nog niet veel te zien. Voor de nationale vluchten was er een klein gebouwtje, met 2 counters. Rond 5u kwam er eindelijk iemand en al vlug hadden we onze bagage ingeleverd, hadden we onze tickets voor de terugvlucht en kregen we grote, blauwe, kartonnen rechthoeken als tickets voor onze vlucht.

Onze tickets voor de vlucht naar Little Corn Island.

Voor we door de security konden, moesten we eerst nog een tax betalen. Hiervoor werd een nieuwe rij aangemaakt, zodat er nu drie rijen kriskras door elkaar stonden. De vrouw die verantwoordelijk was om deze tax te innen, had zich blijkbaar overslapen, want ze kwam pas na een ganse tijd wachten aan.

Toen ze er eindelijk was, hadden we snel het bewijs van de tax en konden we door de security. Die stelde niet zo veel voor. De computer moest niet uit de zak en ik moest ook mijn schoenen niet uit doen. Ook de manuele controle die ik moest ondergaan, stelde niet veel voor.

Iets na 6u15 mochten we naar het vliegtuig stappen en ons een plaats uitzoeken. De propellers begonnen te draaien en al vlug waren we weg. We kregen een hapje en een drankje en rond 7u30 landden we op de kleine luchthaven van Big Corn Island. Tijdens de landing kon ik al de mooie stranden en de mooie blauwe zee zien.

We moesten onze paspoorten nog eens laten zien en iets later kregen we onze rugzakken. We wandelden naar de haven, die ongeveer 1,5 kilometer verder lag. We vonden al snel de correcte haven en de correcte boot. We konden ons al registreren, zodat we zeker plaats zouden hebben.

Aangezien we nog twee uur moesten wachten, keken we al naar mooie vissen in de heldere zee. Ook kregen we enkele springende krabben te zien.

Toen we om 10 uur in de boot zaten, begon het kort maar hevig te regenen. Al snel kregen we reddingsvesten en vertrok de boot. Eens we een beetje uit de buurt van het eiland waren, merkten we dat dit onze meest avontuurlijke boottocht ooit zou worden. We werden hevig heen en weer geslingerd op de harde stoeltjes. De golven waren zo hoog dat we soms een smak maakten van een meter of twee. Soms vlogen we enkele seconden door de lucht. We deden ons alltwee pijn bij het neerkomen (de slag was zo erg dat onze staartbeentjes in onze hypothalamus terug kwamen - zo voelde het toch). Soms kregen we een slag zeewater over ons heen.

Rond 10u30 kwamen we al aan op Little Corn Island. Daar stond iemand ons met een kruiwagen op te wachten. We gooiden onze rugzakken in de kruiwagen en na een wandeling kwamen we om 11u aan bij Derek's Place.

Onze kabine was nog niet klaar, dus genoten we al van het prachtige uitzicht : mooie stranden, turkois blauw zeewater, prachtige palmbomen, ... Het lijkt hier wel het paradijs.

Het paradijselijke Little Corn Island.

Toen onze kamer klaar was, deden we direct onze zwemkleren aan. De kabine waarin we slapen ziet er heel mooi uit. Ze staat twee meter boven de grond en in de kabine zitten veel lege flessen en schelpen verwerkt.

Het paradijselijke Little Corn Island.

We gingen al eens zwemmen in de zee en begonnen een boek te lezen. Rond 13 uur kregen we een lekkere maaltijd. Na het eten gingen we voort met lezen, namen we af en toe een duik in het warme water en gingen we snorkelspullen lenen. We probeerden de snorkeltechnieken onder de knie te krijgen, maar dat was niet zo evident.

Toen het begon te schemeren, namen we een deugddoende douche in onze kabine. Om te douchen, moesten we met een kommetje water uit een vat nemen en ons daarmee afspoelen. Zalig!

Toen keken we aan de zee nog wat naar de invallende duisternis. Rond 20 uur gingen we naar de eethut, waar we, discussiërend over sterrenkunde, een lekker maaltje aten.