Managua - Houston - Frankfurt - Brussel

Om 4u45 ging de wekker al. We maakten ons snel klaar en trokken de straat over naar de luchthaven. Het duurde nogal voor we de tickets eindelijk hadden. Er stonden wel machines, maar die waren zo ingewikkeld dat er twee personeelsleden bij elke machine stonden. Eigenlijk moest alles toch nog manueel gebeuren.

We gingen in de lange rij staan voor de douane en de security. Aan de douane slaagden ze er in om het plastiekje uit Sara's pas te trekken. Gelukkig was dat geen probleem en waren we al snel door de security.

We kochten twee flesjes water met de laatste cordoba's. Na het boarden was er opnieuw een security controle. Die hadden we niet verwacht en aangezien water als een gevaarlijk explosief wordt aanzien, moesten we ons pas gekocht water achterlaten.

De vlucht vertrok mooi op tijd. We kregen wel wat te drinken, maar een ontbijt was er blijkbaar niet voorzien. Op tijd kwamen we aan in Houston. Daar kwamen we verrassend snel door de immigratie. Voor de security moesten we iets langer wachten. In Houston hebben ze een nieuwe machine voor de security. Je moet daar in een grote koker gaan staan met je handen boven je hoofd.

We gingen lekker eten in een visrestaurant. Terug bij de gate kregen we onze echte tickets. Rond 15u kwam er plots een leger personeel langs (17 mensen!). De grote Boeing 747 vertrok mooi op tijd. Slapen was bijna onmogelijk, want er bleef de ganse tijd veel lawaai en er zaten zoveel kleine kinderen op het vliegtuig, dat er altijd wel eentje aan het wenen was. Voor we probeerden te slapen, kregen we een uitgebreide maaltijd en ook voor aankomst kregen we een uitgebreid ontbijt.

We kwamen om 9u00 aan in Frankfurt. Nadat we door de douane waren en door de security, probeerden we ons wakker te houden totdat we op het vliegtuig naar Brussel konden stappen.