Roosbeek - San José

Eindelijk is het moment van die langverwachte vakantie aangebroken!  Kleine oogjes, dat wel, maar vooral een gevoel van puur geluk omdat die drukke periode nu eindelijk achter de rug is en we nu enkel aan genieten moeten denken.

Tegen 5u30 kwamen mama en papa ons oppikken om ons naar het station van Vertrijk te brengen,  De bittere malariapillen werden nog snel doorgeslikt... and off we went.

Tegen onze gewoonte in, waren we veel te vroeg op de luchthaven.  Het was nog erg rustig en dus kwamen we snel voorbij de controle.  Ook de eerste twee vluchten (naar Londen en New York) verliepen vlot, al kregen we niet veel slaap.  Toen we afdaalden naar New York, konden we het vrijheidsbeeld zien (we haalden de verrekijker dus al maar een eerste keer boven).  Voor de rest vond ik de skyline maar niks: geef ons maar natuur!

Onze vlucht naar San José vertrok uiteindelijk - zonder verklaring of excuses - met meer dan twee uur vertraging.  Het was dus een hele opgave om niet in slaap te vallen voor we op het vliegtuig konden.  De hele vlucht zwemelden we tussen slapen en wakker zijn en telden we de uren af eer we eindelijk in een echt bed konden neerploffen.  De ontgoocheling was dan ook groot toen bleek dat de pick-up service van ons hotel het had laten afweten, maar een vriendelijke taxista bracht ons snel naar onze eindbestemming van vandaag: een zacht bed in San José.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Regendag