Windhoek - Mariental
Tegen een uur of zes werd ik wakker met de geur van vers brood die in mijn neus prikte. Een fata morgana voor de geurzin, zo bleek. Lotte had zich tijdens de nacht gezellig tegen mij aan genesteld, maar nu probeerden we uit het raam te kijken, naar de dieprode kleuren van de zonsopgang... en het Afrikaanse continent. Tegen 8u landden we op de internationale luchthaven van Windhoek. Nu ja, "internationaal" is een relatief begrip, want veel vliegtuigen stonden er niet. Wat volgde was een beschamende demonstratie van inefficiëntie. Sinds kort moeten meer nationaliteiten een visum hebben om het land binnen te mogen en daar waren ze duidelijk niet op voorbereid. Er vormde zich een heel lange mensenslang (gelukkig maar van twee vluchten) bij de grenscontrole, die af en toe werd afgetakt, maar niet op een faire manier. We leken áltijd uit de boot te vallen. De controle op zich verliep wel relatief vlot, bij ons althans, maar gezien de moeite die ...