Asunción - San Bernardino

Tegen half 7 moest ik naar het toilet en hoe stil ik ook had proberen te zijn, toch werd Lotte wakker.  Met haar binnenslaapzak kroop ze bij ons in bed en samen rustten we nog een uurtje.  Tijdens het ontbijt op het overdekte terras zagen we dat er hier twee heel jonge katjes rondliepen.  Lotte was helemaal vertederd en je kon haar moeilijk ongelijk geven...

Rond 10u vertrokken we met een Uber naar San Bernardino.  Onderweg zagen we schapen en graatmagere koeien.  Sommige auto's en busjes leken nog slechts met haken en ogen aan elkaar te hangen.  Alles hier in Paraguay lijkt hopeloos gedemodeerd en verouderd.  Maar groen is het hier wel.  Dat valt natuurlijk des te meer op na ons bezoek aan woestijnachtig gebied...

Na een uur rijden, kwamen we aan in San Bernardino.  Onze chauffeur vond het juiste adres niet meteen en even leek het erop dat ons hotel niet (meer) bestond.  Gelukkig werd dat idee snel de wereld uit geholpen!

We konden onze kamer nog niet binnen, dus zetten we onze spullen af in het hotel en gingen we naar het marktje.  Daar werden opvallend veel Duitse producten verkocht en opvallend veel Duits gepraat.  Even informeren leerde ons dat het hier zo goed als een Duitse kolonie is (blijkbaar opgericht eind de 19e eeuw om een zuiver Arisch ras te kweken).

Lotte mocht nog even op de speeltuin en daarna konden we in onze kamer.  We zetten onze spullen in onze kamer en wandelden naar de winkel om empanadas, die we als middagmaal opaten in een park... met speeltuin.

We wandelden nog wat rond in de tuin van het hotel.  Er liep een pauw te pochen met zijn verenkleed, maar het vrouwtje leek niet bijster onder de indruk.  We posteerden ons daarna op het balkon bij onze kamer.  Lotte lag heerlijk te genieten in de hangmat.

Ik ging met haar nog even naar de tuin en we zagen dat een man van het hotel aan het proberen was om de pauwen en de eenden in hun hok te lokken (anders vallen ze 's nachts ten prooi aan honden en katten, zoals bleek uit de kreupele tred van één van de eenden).  De eenden weigerden halsstarrig uit hun vijvertje te komen en ondertussen ontsnapten de pauwen.  We probeerden te helpen, maar het duurde erg lang eer we succes hadden.  Wim kwam al kijken waar we bleven.  Lotte was best wel stoer met de dieren: het lijkt erop dat onze trip naar Zuid-Amerika haar wel goed doet.

We gingen in het hotel nog pizza eten (met caipirinha) en daarna gingen we naar bed.