La Serena - Calama - San Pedro de Atacama

Tegen 8u werden we wakker.  Niet zo goed geslapen: de oceaan maakte veel geluid, er leek veel wind te zijn en het was niet het beste bed,...  Er stond een dichte mist en het was koud, dus hadden we niet zo veel zin om al direct naar buiten te gaan.  We bleven dus nog een tijd binnen om te ontbijten en aan de reisdagboeken te werken.

Rond 11u ritsten we - met veel moeite - onze valiezen dicht en sleepten ze tot bij de concièrge.  Daar mochten we ze achterlaten terwijl we nog een wandeling maakten over het strand richting Coquimbo.  Wim merkte net op dat het toch wel raar was om roofvogels te zien aan de kust, toen een klein reigertje (snowy egret) onze aandacht trok, pootjes in de oceaan.

We keerden terug naar een (veel te) gezellig restaurantje, populair bij de locals, waar we ons konden verwarmen bij de open haard.  We konden ons maar moeilijk losmaken van de verwarmende vlammen, dus bestelden we ons nog een pisco sour para compartir.

We hadden aan de concièrge gevraagd om een taxi naar de luchthaven te bellen tegen 16u.  Wij hadden daaronder verstaan dat we rond dat uur zouden wegrijden, maar eigenlijk betekende het dat hij tegen 16u de hoorn van de telefoon zou opnemen.  Maar we waren ruimschoots op tijd op de luchthaven, waar Marnik en Karin ons opwachtten.

Ons vliegtuig leek wel op tijd te gaan vertrekken, maar blijkbaar was er een technische storing opgetreden, waardoor het vliegtuig leeggetankt en dan weer volgetankt moest worden.

Met heel wat vertraging (en een flinke dut van Lotte) kwamen we eindelijk aan in Calama.  We hadden gelukkig al een shuttle geregeld op voorhand, zodat we gewoon onze bagage in een busje moesten gooien en ons - in anderhalf uur - in San Pedro de Atacama konden laten voeren.

Het centrum zag er nog steeds uit als 9 jaar geleden tijdens onze huwelijksreis: ongeplaveide, stofferige wegen, levendige sfeer (zelfs om 23u), een ketting van winkeltjes en reisbureaus,...

We werden als laatste afgezet bij hostal Belén.  We kregen een grote maar koude kamer, maar gelukkig stond er warme chocomelk klaar.  Daarna kropen we onder de heerlijk geurende lakens.  Eindelijk slapen!