Pisco Elqui - La Serena

We werden rond 8 uur wakker, ook al lag Lotte iets vroeger al liedjes te zingen.  We genoten van ons ontbijt en probeerden alles in onze valiezen te proppen.  In het stralende zonnetje sleurden we de valiezen de trappen op en rond 10 uur zochten we de eigenares van het huisje op.  Zij had de zonsverduistering niet kunnen zien, omdat ze vond dat ze in het huisje moest blijven. Jammer...

Al snel reden we door Pisco Elqui.  We zullen de mooie bergen en het gezellige dorpje hier missen.  We reden opnieuw langs het stuwmeer, en zagen de grote cactussen op de bergen.  We probeerden naar de Plaza de Armas in Vicuña te rijden, maar dat was niet echt zo evident.  De gps stuurde ons nog eens in een éénrichtingsstraat (langs de verkeerde kant) en daarna opnieuw Vicuña uit.  We stopten eventjes langs de kant van de weg waar we skypeten met moemoe en vava.  Uiteindelijk vonden we toch de Plaza de Armas.

Daar liepen we eventjes langs de kraampjes van de markt en genoten we op een bankje van een lekkere koek.  In een winkeltje vonden we een mooie eclips t-shirt en kreeg Lotte een zonsverduisteringslint.

Rond 13 uur kwamen we aan bij de luchthaven, nadat we eerst hadden getankt.  We leverden de auto in en aten op de parking van de luchthaven.  We namen een taxi en om 14u15 stonden we aan ons appartementje.  We mochten gelukkig al binnen in onze mooie kamer met zicht op zee.

Al snel maakten we een strandwandeling.  Het zonnetje straalt hier nog altijd, maar zo dicht bij zee is het toch heel wat kouder.  We raapten schelpjes en Lotte speelde eventjes in een speeltuin.  Pas na een heel eind wandelen vonden we eindelijk een winkel waar we brood en een ijsje konden kopen.  We zagen af en toe een pelikaan over de zee vliegen.  Rond 17 uur waren we terug aan ons huisje.  We verbouwden de zetel tot een bed.

Marnik en Karin lieten al snel weten dat ze in Tololo Beach zaten, een restaurantje heel dicht bij ons appartement.  We trokken er ook snel naar toe en genoten van de zonsondergang en een lekkere Pisco Sour.  Daarna aten we een ongelooflijk lekkere visschotel.  Het was heel gezellig, en dus ook al snel laat.  Pas iets na 20 uur konden we onze vermoeide meid in bed stoppen.  Wij volgden niet veel later.