San Ignacio - Puerto Iguazú

Rond 8u stonden Lotte en papa op.  Ik mocht nog even blijven liggen.  We aten rustig ons ontbijt, pakten de laatste spullen in en droegen de valiezen naar de auto.  We hadden aan Simone, de eigenares van het huisje, gezegd dat we om 11u zouden vertrekken en hadden nog meer dan een uur tijd om te doden.  We werden daarbij geholpen door vijf aracari's (die zich uitgebreid van alle kanten lieten bekijken en fotograferen) en het dartsbord (en de muur in de onmiddellijke omgeving daarvan).  We merkten dat afgelopen nacht de rest van de papaya op onze tafel op het terras was opgevreten, volgens Simone door een uil of een opossum...

Even na 11u vertrokken we naar Puerto Iguazú, een rit van 240km, waarbij we nooit ver van de Paraná (en Paraguay) verwijderd waren.  We reden door troosteloze dorpjes en meerdere panelen moedigden de goddeloze chauffeurs aan om de Bijbel te lezen.

Het was al na half drie toen we voor ons hotel parkeerden.  Na het inchecken droegen we onze valiezen naar onze kamer.  Even tijd om te bekomen van de lange rit.

Om 16u gingen we tanken (wel even aanschuiven!) en reden we naar de busterminal, waar we de auto overdroegen aan iemand van het verhuurbedrijf in Posadas, die vanmorgen van daaruit de bus had genomen en nu nog helemaal moest terugrijden.

Na een korte tussenstop in het hotel en de supermarkt gingen we eten in El Mexicano, waar de grappige ober zijn uiterste best deed om het naar onze zin te maken.  Lekker eten, lekkere caipirinha's!  Van aan onze tafel konden we de keuken binnengluren...

Na onze lekkere maaltijd keerden we terug naar het hotel, waar we Lotte snel in bedje legden.