Pisco Elqui

Het was al half 8 toen we gewekt werden door het geblaf van de hond.  Ik had best nog wat langer willen slapen.  Lotte kroop nog eventjes bij ons in bed en toen we opstonden, was er al genoeg zon op ons terras om buiten te kunnen eten.  Een langgerekt ontbijt, reisdagboeken bijwerken,...: een ideale, luie morning after na de zonsverduistering van gisteren.  Buiten onze herinneringen en de vele foto's op sociale media leek niks er nog op te wijzen wat voor spektakel er zich gisteren heeft afgespeeld.  De bergen staan er onbewogen bij en de zon schijnt zoals vanouds haar licht op het mooie (maar veelal droge) landschap.

Tegen 11u - na een blitsbezoek van onze waarneemmaatjes - vertrokken we in short / rokje en sandalen te voet naar het centrum van Pisco Elqui.  De kraampjes van de voorbije dagen waren verdwenen, eclips-T-shirts uitverkocht,... al was er nog tamelijk veel volk op de been (toch voor een winterdag in een "dorpje" als Pisco Elqui).

Lotte mocht zich wat uitleven in het speeltuintje en daarna gingen we lekker eten in een restaurantje met vensters maar geen ramen.  Onze appetijt begint eindelijk te komen en we moesten zelfs nog een pizzaatje bijbestellen.

Na (nog) een korte passage langs de speeltuin, begonnen we aan de terugtocht.  Onderweg stopten we nog in een winkeltje voor 6 flessen water en in de panadería voor echt brood.  De rest van de namiddag brachten we door in het huisje (en op het terras).  We reden wel nog even tot bij de stokerij "Al Fundo de los Nichos" om nog wat flessen lokale pisco (van 45°) in te slaan.

Terug in het huisje aten we van het lekkere brood met smakelijke avocado.  Nog even onder de douche en onze oververmoeide meid kon in bed.  Wij gingen naar onze kamer (lezen, reisdagboek schrijven) en proefden van de pisco met aardbei, citroen en gember, die Marnik en Karin vanmorgen hadden meegebracht.  Lekker (al kan niks tippen aan pisco sour)!

We gingen nog even naar de sterren kijken voor we de laatste keer hier in bed kropen.