Roosbeek - Lima

4u30: Op dit onmenselijke uur gaat de wekker een eerste keer af. Aangezien het nog zo vroeg is, durven we het aan om toch op 'snooze' te duwen en zo 10 minuten slaap te winnen. Als de wekker de tweede keer afgaat, hebben we niet veel keus meer en 'springen' we uit bed. We maken ons snel klaar, want tien minuutjes later staat taxi 'Regibo' al voor de deur. Snel de rugzakken in de auto gooien en we konden vertrekken naar de luchthaven van Zaventem.

Als ervaren reiziger proberen we natuurlijk zo snel mogelijk via de automatische check-in machines onze tickets te krijgen, maar de machine antwoordt met een droge 'Gelieve naar de balie te gaan. Het ticket kan niet worden afgeprint'. Eventjes beginnen we te twijfelen of alles wel in orde is met de boeking van de vlucht, maar 10 minuutjes later hebben we onze tickets (tot in Lima) en ook onze bagage is ingecheckt tot in Lima. Voor we terminal B binnenstappen, vragen mijn kersverse schoonoudertjes of we onze ogen willen sluiten. Wanneer we onze ogen weer mogen opendoen, merken we dat we een pet met 'Just Married' op hebben. Daar zullen we nog veel plezier aan beleven.

Na een snelle paspoortcontrole en een snelle security-check, kunnen we rustig op onze vlucht naar Londen wachten. De korte vlucht verloopt vlot en ik slaag er zelfs in om eventjes te slapen. In Londen hebben we opnieuw paspoortcontrole, een nieuwe security-check en krijgen we nieuwe tickets naar Miami en Lima. Alles gaat vlot, zodat de twee uur tussen onze vluchten echt wel meer dan genoeg zijn,ook al moeten we de bus nog nemen van terminal 5 naar terminal 3.

Vanuit Londen vlogen we naar Miami, een vlucht van 9u30, in een enorm groot vliegtuig (ongeveer 50 rijen van 8 man). Maar we hebben pech, want de schermpjes in de zetel voor ons werkten niet zo goed. De film bleef vaak een paar seconden haperen, zodat ht echt niet mogelijk was om een film te volgen. Mijn schermpje sloeg zelfs volledig tilt, zodat ik zelfs geen spelletjes meer kon spelen. Een beetje slapen leek dus een goed plan, maar met een te zware Amerikaan in de zetel voor ons, lukte dat niet echt, vooral niet toen hij de zetel achteruit gooide en al zijn gewicht gebruikte om zo ver mogelijk achteruit te raken. In het begin van de vlucht was er trouwens heel wat turbulentie. Na enkele kruiswoordraadsels en sudoku's kwamen we eindelijk aan in Miami.

Het eerste wat ons opviel, was dat het enorm was in Miami. Daarna merkten we dat het warme weer er blijkbaar voor zorgt dat de mensen van de douane zeer traag werken. Na een uurtje wachten was het eindelijk onze beurt. We werden al een beetje lastig, want we stonden nog aan te schuiven toen we eigenlijk al moesten inchecken. Na de douane moesten we toch onze bagage ophalen, naar de uitgang lopen, de rugzakken opnieuw afgeven en opnieuw door de security proberen te raken. En dat terwijl de tijd maar bleef verder tikken. Na de security bleek dat we nog een trein moesten nemen om tot aan onze gate te raken. Uiteindelijk waren we toch nog op tijd om onze vlucht naar Lima te halen (die had gelukkig 30 minuten vertraging).

Op de 5u30 durende vlucht naar Lima probeerden we vooral - met de hulp van cola - wakker te blijven. De vlucht verliep rustig en het viel ons vooral op dat het hier vlug donker wordt (rond 18u). De cola was echt wel niet sterk genoeg en de laatste twee uurtjes sliepen we lekker in het vliegtuig.

Na de landing verliep alles heel vlot. Gelukkig maar, want we waren heel erg moe. De douane-controle ging snel, de bagage hadden we snel en al vlug zaten we in de taxi naar ons hotel. Het viel ons op dat Lima tamelijk rustig is, proper en bezaaid met veel irritante verkeersremmers.

In het hotel kregen we een rondleiding door onze kamer en privé-badkamer, de gezamelijke badkamer, de keuken en de eetplaats. Daarna konden we eindelijk, moe maar tevreden dat we in Lima zitten, aan onze nacht beginnen.