San Pedro de Atacama - Hualla Jara

Om 5u40 werden we wakker omdat we water hoorden stromen. Blijkbaar had onze douche besloten om automatisch aan te springen. Nadat ik de douche had uitgezet (wat niet eenvoudig was), konden we nog tot 6u50 verder slapen. Toch was de kraan nog niet volledig dicht. 

Om 7u10 konden we genieten van een ontbijt in ons hotel en iets na 8u vertrokken we met een busje naar Bolivië, samen met Brian en Sean. Op de bus maakten we kennis met elkaar. Sean is een ultraloper en had vorig weekend nog een wedstrijd van 80 kilometer gelopen in de woestijn rond Santiago (in 9 uur tijd!). We waren nog maar net San Pedro de Atacama uit of we kregen al een grenscontrole (en stempel) van Chili.

We bleven maar klimmen en de omgeving werd mooier en mooier. De Licancabur-vulkaan had daar veel mee te maken. Na een tijdje kwamen we aan bij de Boliviaanse grens. Echt niet te geloven! Een kleine barak en een slagboom, meer was er niet te beleven!

De grensovergang tussen Chili en Bolivië.

We kregen een toegangsstempel voor Bolivië en konden onze bagage uit de bus nemen en op de jeep zetten. Er stond ook een enorm vervallen bus, om de grensovergang nog vreemder te maken. Toen we stonden te wachten, zagen we een Andes-vos, eerst veraf, later heel dichtbij.

Een Andesvos aan de grens tussen Chili en Bolivië.

Onze eerste stop in Bolivië was Laguna Blanca, een enorm mooi meertje, met reflecties van de vulkanen. Daar pikten we Dagmar op, een Duitse die daar al een uurtje stond te wachten. We reden verder naar Laguna Verde, maar we hadden pech, want er was bijna geen wind en dan ziet Laguna Verde er zo groen niet uit. In de twee meren zaten flamingo's. 

Het wondermooie Laguna Blanca.

Tijdens de rit zagen we veel vicuña's, zelfs heel dicht bij ons. Het landschap is echt betoverend hier, een beetje zoals IJsland, maar dan met een stralend blauwe lucht. Eigenlijk is het landschap niet te beschrijven, je moet het gezien hebben om te geloven. Echt niet te geloven dat je op 4800 meter hoogte nog grote vlaktes hebt, met nog bergen tot 6000 meter!

Vicuña's.

De volgende grote stop was Aguas Calientes, waar we naar het toilet konden gaan, konden genieten van het mooie weer en wat konden zwemmen in een warmwaterbad. Heerlijk warm en heel speciaal om te zwemmen op 4800 meter hoogte. Toen we uit het bad kwamen, was het eventjes koud, maar al bij al viel het nog mee.

Het warmwaterbad in Aguas Calientes.

Iets later kwamen we bij Sol de Mañana, een geiserveld. Zeer spectaculair! Vele rookpluimen, brubbelende modderpoelen, de stank van rotte eieren, fantastisch! De volgende stop was onze slaapplaats in Hualla Jara. Daar konden we lekker eten en wat rusten (en naar het toilet gaan).

Sol de Mañana, een geiserveld.

Na het slaapje reden we naar Laguna Colorada. Alweer een heel mooi, rood gekleurd meer met een heleboel flamingo's.

Laguna Colorada.

Flamingo's in de meren.

Toen we terug aan onze slaapplaats kwamen, dronken we een coca-thee en maakten we het gezellig in de invallende duisternis. We kregen vele straffe verhalen te horen van de andere reizigers. 

Na een soepje en een spaghetti en een heleboel extra straffe verhalen, kropen we in bed voor onze nacht op 4200 meter hoogte. We sliepen alle 5 in één kamer. We dachten allemaal dat het extreem koud zou worden, dus hadden we veel warme kleren aangetrokken.