Hualla Jara - Villa Candelara

Het was wat vervelend om op te staan om 7u, want de nacht was - gezien het gerommel in mijn darmen en de bijhorende diarree - niet echt een succes.  We waren allemaal in bed gekropen met thermisch ondergoed, pyjama, sokken, slaapzak en een hoop dekens, en tegen de ochend begon het toch wat warm te worden.

Na 8u vertrokken we met de jeep voor een erg lange rit.  De eerste stop was bij de "arbol de piedra", een rots in de vorm van een boom.

De 'Arbol de Piedra'.

Even later stopten we bij een rotsformatie waarop we een vizcacha zagen zitten.  Dit beestje lijkt op een groot konijn met de staart van een eekhoorn en is familie van de chinchilla.

Een Vizcacha.

We kwamen ook nog langs vier meren (verrijkt met het giftige borax) met redelijk veel flamingo's.  Ik blijf het vreemd vinden om deze beestjes in het wild te zien.  Bij het 3e meer aten we, maar ik kwam helaas niet verder dan een paar stukjes tomaat.

Een flamingo.

Na de meren volgde nog een lange rit over "wegen" die verschrikkelijk stofferig waren.  Soms was het moeilijk om te zien en we moesten ervoor zorgen dat de raampjes van de jeep op tijd dichtgedraaid werden.

Tijdens het laatste lange stuk zette Pedro zijn muziek op: Engelse "smartlappen", gevolgd door de Spaanse vertaling.  Hilarisch!

Tenslotte kwamen we aan bij een hostel, dat volledig uit zoutblokken bestond.  We kregen onze kamers toegewezen en daarna kregen we thee. 

De gids was een beetje ongerust over mijn toestand en schoof me al zijn persoonlijke voorraad cocabladeren toe.

Daarna is iedereen gaan rusten, want dat konden we wel gebruiken.  Ik ben pas na het eten weer opgestaan, omdat ik was wakker geworden van muziek.  We konden - tegen betaling - een douche nemen, maar daar zagen we het nut niet van in, aangezien alles zo droog en stofferig was.  Tegen 19u werd de elektriciteit aangezet, maar veel hebben we er niet van genoten, want we gingen vroeg slapen.