Ik ga op reis en ik neem mee: mijn echtgenoot

Door -
Eindelijk is het (bijna) zover: de laatste uurtjes werken, de rugzak is gepakt, de planning ligt klaar,...  Morgen vertrekken we voor ons grote avontuur.  Vijf weekjes lang trekken we er onder ons tweetjes op uit, om van de prachtige natuur van Peru, Chili en Bolivië te genieten, maar vooral ook om van elkaar te genieten.  Of we op onze reis de kans gaan hebben om hier regelmatig een berichtje te posten, is wel zeer de vraag, maar we zullen achteraf zeker ons reisverslag op onze website zetten.
Wees niet ongerust als we een tijdje niks van ons laten horen, we zijn allebei in goede handen.  We beloven plechtig dat we voorzichtig zullen zijn en geen domme dingen zullen doen.

Bij voorbaat reeds excuus aan alle mensen die verjaren terwijl we weg zijn en die geen berichtje gaan krijgen, omdat we ergens in de Andes of de jungle zitten.  We gaan jullie niet vergeten, maar drinken met plezier een glas pisco op jullie gezondheid.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Door -
Afbeelding
Ons poppemieke was ongedurig om aan de dag te beginnen, want het was nog geen 7u toen ze zich liet horen.  We namen haar nog even bij ons, maar dat resulteerde voornamelijk in gespeel met de schakelaar van het nachtlampje.  Tenslotte liet ze zich uit bed glijden, opende ze de deur (kan ze nu al aan de klink?) en trippelde ze naar de living.  Tijd dus ook voor mama en papa om op te staan! Na ons ontbijt met Noors brood dat veel lekkerder was dan verwacht, zetten we Lotte nog even op het potje (met succes) en wasten we haar (dat was een iets minder succes).  Maar we konden dus nog tamelijk vroeg vertrekken naar het beginpunt van onze wandeling. We moesten eerst langs de "grote" weg tot in Ål rijden en dan een baantje volgen dat steeds kleiner werd en ons langs een aantal gehuchten (Leveld, Vats, Skarslia,...) en een prachtig meer bracht.  Toen al waren de uitzichten om van te snoepen (en dat zou alleen maar "erger" worden). Na een tijdje was de weg niet
Meer lezen

Regendag

Door -
Afbeelding
Het was - zoals te verwachten was op basis van de weersvoorspellingen - slecht weer toen we even na 9u opstonden: vieze wolken onttrokken de mooie bergen aan het zicht en later in de voormiddag zou het ook effectief gaan regenen.  Na ons puddingontbijt werd er dan ook geknutseld, gelezen en gepuzzeld. Na de middag ruimden we al zoveel mogelijk gerief op en kon de auto - in de droogte zowaar - al worden ingeladen.  Tegen 15u30 vonden we het weer zelfs stabiel genoeg om een wandeling te maken.  We volgden de Alpe Adria Trail deze keer in de andere richting: mooie uitzichten maar veel asfalt, alweer.  Slechts hier en daar was er een smal paadje om te volgen.  Na een dik uur kwamen we weer uit bij ons huisje: tijd voor aperitief! We pakten al zo veel (en zo georganiseerd) mogelijk in, namen een douche, schreven reisverhalen, losten puzzels op en aten Berner Würstl . Toen Lotte in bed lag, lazen we nog wat, maar we gingen ook al vroeg slapen.  Toen we nauwelijks in bed lagen, werden we opge
Meer lezen