Tuni - Condoriri

Even voor 8u ging de wekker en we waren blij dat het zonnetje op onze tent scheen.  Zo konden we eindelijk onze voeten terug opwarmen.  We hadden tijdens de nacht steeds meer lagen aangetrokken: thermisch ondergoed, dikke pyjama, alpakasokken, nog een extra paar sokken, lopersbroek, lopersjasje, muts,...  Maar ondanks al die lagen, bleven onze voeten koud, en de grond hard.  En toen begonnen mijn darmen alweer te borrelen.

Toen we kort na zonsopgang even uit de tent kropen voor een sanitaire stop, merkten we dat de lama's, die gisteren in stilte waren bijeengedreven, terug stilaan het wijdse landschap introkken.

Het mooie berglandschap bij het begin van de wandeling.

Na een karig ontbijt (we hadden niet veel honger), werden de tenten afgebroken en vertrokken we voor onze trektocht.  De tenten en onze zware rugzakken werden klaargelegd voor de ezeltjes, die zouden nakomen.  Zelf hadden we niet meer te dragen dan een lichte rugzak en een wandelstok.  We klommen uit het dorpje omhoog, kruisten een horde lama's en kregen de lagune van Tuni weer in het zicht.  We stapten er in een rustig tempo in een wijde boog omheen en op de duur verdween het einddoel van vandaag, de Condoriri-berg, uit het gezichtsveld.

We kwamen langs beekjes met hier en daar een groepje huizen en zagen veel lama's, ezels en schaapjes, en zelfs enkele hagedisjes.  Af en toe ging het behoorlijk bergop en moesten we bekomen en drinken als het weer wat platter werd, maar binnen de 3u stonden we op de plaats, waar we de tent zouden opstellen.  Marco had gesproken over 3-4u, onze gids zelfs over 5u, dus we hebben het helemaal niet slecht gedaan.

De Cordillera Real.

Bij aankomst maakte de gids ons pasta met groentjes en tonijn, en even later kwam er een Boliviaanse vrouw met twee ezeltjes, die onze spullen droegen.  Na het eten waren ze weer weg.

Een lama bij de tent.

In de namiddag hielden we ons rustig in de tent, sliepen wat en losten wat puzzels op.  Na een copieuse maaltijd, kropen we voor 19u de tent in.