Arches National Park

Het was moeilijk om uit bed te raken toen de wekker om 7 uur afliep. Er was al tamelijk wat lawaai in het hotel rond 6 uur en dat had onze nachtrust wat verstoord... Na het ontbijt vertrokken we al om 8 uur naar Arches, amper een paar kilometer rijden van Moab.

Er zat nog niemand bij de ingang van het park, dus konden we zonder wachten doorrijden. Direct voorbij het bezoekerscentrum (dat was ook nog niet open), was er een stevige klim.  Het landschap werd direct ook veel indrukwekkender.  Onze eerste stop lag op amper enkele kilometer van de ingang: Park Avenue.  Tijdens een korte wandeling werden we overweldigd door prachtige rotsen: hoog, maar toch heel smal.  Alsof we naar de wolkenkrabbers van een stad stonden te kijken.  

Amper enkele kilometer verder stopten we bij de Courthouse Towers. Op een kleine parking hadden we een prachtig uitzicht op de schitterende rotsformaties.  Toen er twee bussen stopten vol met Aziaten, waren we blij dat we snel verder konden rijden.

Het was net 9 uur toen we al op de parking van Balanced Rock stonden.  Na een korte wandeling stonden we dicht bij twee rotsen, waarvan je je afvraagt hoe die op elkaar kunnen blijven staan.  Heel leuk!

Omdat de Windows Section van het park afgesloten is wegens wegenwerken, konden we een deel van het park overslaan en doorrijden naar het begin van de wandeling naar Delicate Arch.  Dit was een iets langere wandeling (volgens de Amerikanen een moeilijke wandeling), dus trokken we snel onze wandelschoenen aan.  In het begin was het pad veel te breed (voor Lotte).  Het steeg wel goed, maar Lotte begon pas zelf te stappen toen het echt moeilijk werd.  In de stralende zon, steil naar boven een rots op, dan is Lotte pas echt in haar nopjes.  Ze stapte heel flink de rest van de wandeling, terwijl ze naar pijltjes of steenmannetjes zocht.  Na ongeveer 3 kilometer stonden we plots voor Delicate Arch:  een grote boog, heel indrukwekkend.  Jammer dat er altijd mensen onder de boog gingen staan, anders was het uitzicht nog indrukwekkender geweest.  Op de terugweg deden we nog een omweg naar een mooie rots met petrogliefen.

We reden verder naar de parking van Devils Garden.  Daar aten we snel onze boterhammetjes voor we vertrokken voor een wandeling naar Landscape Arch.  Voor deze wandeling volstonden onze sandalen.  We passeerden opnieuw scherpe, smalle rotsen, vinnen als het ware.  Onder Landscape Arch mogen geen mensen meer stappen, sinds er in 1991 een stuk naar beneden is gevallen.  De top van de boog is heel smal, verbazingwekkend dat er nog een boog is.  Op de terugweg maakten we nog een ommetje naar Pine Tree Arch en Tunnel Arch.  

We reden terug naar het bezoekerscentrum voor stempeltjes en een nieuwe Junior Ranger medaille.  Terug in het hotel doken we het zwembad in, waar Lotte opnieuw flink zwom.

We gingen opnieuw eten bij de Italiaan en na een aarzelend begin at Lotte weer heel veel! Ze stapte ook zelf terug naar het hotel.  Een enorme wandeldag dus voor Lotte!  Na een kussengevecht en veel gegiechel met mama kroop ze moe in bed... Wij lazen nog wat en schreven het reisverhaal.