Squaw Creek - Mammoth Lakes

Vandaag stond er geen nationaal park op het programma, dus kon het allemaal wat rustiger en langzamer.  De wekker stond pas om 8u, we namen een uitgebreid ontbijt en gingen nog zwemmen.  Op dat uur heb je het zwembad nog zo goed als voor jezelf, voor de massa met een handdoek een ligzetel claimt en van geen wijken meer weet voor de rest van de dag.

Lotte was in haar nopjes in het bubbelbad: ze durfde zelfs alleen te "zwemmen" zonder vaste voet te hebben (met zwembandjes natuurlijk) en da's toch alweer een flinke stap vooruit!  Hoewel we in Squaw Creek op ongeveer 2000m zaten, was het toch al behoorlijk warm (27°C) toen we daar om 11u wegreden.

We namen nog een foto van de Olympische Vlam, die hier al sinds (de Winterspelen van) 1960 levendig wordt gehouden en zetten koers richting Lake Tahoe, dit keer de oostelijke kant.  Hier is het heel erg toeristisch: parkings waren eivol, op geen enkele camping was nog een plekje vrij, mensen slenterden de weg over met een luchtmatras of rubberboot onder hun arm,...

Dat er op verschillende plaatsen wegenwerken waren (waarbij het verkeer beurtelings over één rijstrook moest) hielp de zaak ook niet echt.  Bij ons zouden ze verkeerslichten zetten, maar in Amerika zetten ze aan beide uiteinden van de werken een arme stakker in de brandende zon met een bord in z'n hand met aan de ene kant "stop" en aan de andere kant "slow".  Een pilot car rijdt de hele dag af en aan om de weg te tonen.  Dat lijkt toch wel een achterlijk/achterhaald systeem...

We reden na een tijdje de grens over van California naar Nevada en meteen waren daar al de eerste casino's.  Vlak voor we California terug binnenreden, zagen we de laatste goktempels van de dag.

Waar we bij Lake Tahoe nog door het groen reden en zicht hadden op besneeuwde bergtoppen, volgde een dor landschap van heuvels, vaak met afgebrande naaldbomen.  Toch werd het landschap gaandeweg weer groener en kregen we weer besneeuwde bergtoppen in het vizier.

's Middags hielden we halt bij één van de weinige rest areas die we tegenkwamen.  Lotte had geluk, want er was zelfs een speeltuin waar ze zich lekker kon uitleven van zodra de boterhammetjes op waren!

Een uurtje voor we bij het hotel in Mammoth Lakes aankwamen, stopten we nog even bij Mono Lake, waar "toefjes" steen boven het zoute water uitsteken.  Het was een wandelingetje van amper 1km, maar we hadden beter wat water meegenomen voor onderweg, zo verschrikkelijk warm voelde het aan.  We hebben vandaag trouwens veel meer wolken gezien dan op de hele vakantie samen.

Ons hotel in Mammoth Lakes lag vlak bij de skiliften (en pistes) en Lotte vond het jammer dat we niet meer naar boven, naar de sneeuw, konden.  In de buurt van het hotel was er enkel een Beiers restaurant, dus zijn we maar teruggekeerd en in het hotel gaan eten.  Het was nadien we moeilijk om onze kamer weer binnen te geraken.  Papa liep terug naar de receptie, maar dan werkte het nóg niet.  We riepen (via de telefoon in de gang) opnieuw de hulp in van de receptie, maar uiteindelijk bleek dat onze deur niet helemaal was dichtgeklikt...

We staken onze kleine meid in bed en lazen nog wat voor we het licht uitknipten om proberen te slapen in een veel te warme kamer.