Las Vegas - Williams

Nadat de wekker om 7 uur afliep, maakten we ons klaar om naar de luchthaven te rijden om de auto om te wisselen (je mag een huurauto maar voor één maand houden).  Bij het tankstation probeerden we de modder wat van de auto te vegen, maar dat was niet echt een succes.  Toen we de plaats hadden gevonden waar we de auto moesten binnen leveren, kregen we al snel een nieuwe: een witte Hyundai Santa Fé.

Terug in het hotel ontbeten we en laadden we alle valiezen in in de nieuwe auto.  Bij het uitchecken bleek dat ons ontbijt niet bij de prijs zat, terwijl dat wel op de voucher stond.  Mama slaagde er gelukkig in om het bedrag omlaag te brengen, zodat we enkel de fooi moesten betalen ($6).

We waren blij dat we Las Vegas achter ons konden laten.  Na een dik halfuurtje rijden kwamen we aan bij de Hoover Dam.  De auto's moesten daar gecontroleerd worden, maar toen we het raampje naar beneden schoven en de agent het lachende gezichtje van Lotte zag, mochten we snel doorrijden.  Dicht bij de Hoover Dam konden we parkeren.  Dat kostte wel $10, dus keerden we snel terug en parkeerden iets verder gratis.  Na een korte klim stonden we op de brug en hadden we een mooi uitzicht op de Hoover Dam: een enorm grote dam, met een enorm hoogteverschil.  Een prachtig staaltje ingenieurswerk!

We reden verder en namen de historische Route 66.  Geen idee wat daar zo speciaal aan is.  Wij vonden de extreem lange treinen het bijzonderste.  Op het verste punt, Peach Springs, vonden we eindelijk een plekje om te picknicken.  Lotte en ik gingen snel een brood kopen in de kleine supermarkt.

Na het eten reden we door naar onze camping in Williams.  We zagen al een tijdje heel donkere wolken hangen en hadden al wat regen gehad.  Net voor we aankwamen aan de camping, lag de straat heel erg nat.  We stapten uit en waren aangenaam verrast door de koele temperatuur van 18 graden.

We kregen de sleutel van onze grote tent en al snel was Lotte met alle potten en pannen aan het spelen.  We keerden terug naar Williams om inkopen te doen.  Helaas hadden we geen gas voor ons fornuis, dus moesten we pasta klaarmaken in de microgolfoven, maar dat lukte zonder problemen!  We staken een was in en net toen Lotte in bed lag, begon het hard te onweren...  Ze was een beetje bang van de donder,  dus lukte het niet zo goed om in slaap te vallen.