Tromsø

Om 8u ging de wekker al af, maar we gunden onszelf nog een halfuurtje extra (dat konden we wel gebruiken).  Het ontbijtbuffet was zeer uitgebreid (gerookte zalm, "gravet laks", chocoladekoekjes, groentjes, eitjes, spek,...), dus we konden onze buikjes rond eten (en dat bleek ook nodig).

Het was al na 10u toen we - met de rugzak op en Lotte aan onze hand - op pad gingen, eerst op zoek naar het verhuurkantoor van Avis in het centrum.  In onze auto staat wel een stoeltje voor Lotte (gelukkig vindt ze het niet erg om naar achter te kijken), maar dat zorgt er wel voor dat het zo goed als onmogelijk is voor mij om vooraan te zitten.  Er werd schaapachtig gekeken en onnozel gelachen, maar daar moesten we het dan mee doen...

Aan de overkant van de fjord is er een kabelbaan met boven een goed zicht op de stad en de fjorden.  Het leek ons wel iets om naar daar boven te wandelen.  We moesten wel eerst nog door de oude wijk (Skansen) wandelen, met de gele en rode typerende huisjes, vooraleer we de lange brug over de fjord over konden om van het eiland (Tromsøya) af te geraken.  Die geeft uit op de IJszeekathedraal, een modern kerkgebouw met veel glas en schuin aflopende muren.

Eerst moesten we nog een paar straten asfalt volgen (gelukkig allemaal rustige straatjes) en dan zagen we een klein aarden paadje met grote stenen tussen de bomen naar boven kruipen.  Dat hadden we nodig!  Het paadje was bij momenten behoorlijk steil (en zou in geval van regen wel eens erg glad kunnen zijn) en een jas en trui bleken al snel overbodig, zeker omdat het zonnetje ook scheen, maar het uitzicht was al erg de moeite waard.

Bijna boven (nog altijd goed steil) wilde (en mocht) Lotte uit de draagrugzak en ze stapte met onze hulp fiks naar boven.  Héérlijk!

De geur van gebakken vis kwam ons vanuit de hut tegemoet.  Het grote terras was erg uitnodigend, met het prachtige uitzicht: de stad, de fjorden, de bergen in de verte,...  Tot dan hadden we ons afgevraagd waarom Nordic Info precies had voorgesteld om een dagje in Tromsø te blijven, maar dat was nu wel duidelijk.

Nadat we hadden "bijgetankt" en de nodige foto's hadden genomen, begonnen we aan de terugtocht via de lange weg.  Er werden veel "zakdoekjes gelegd" en "kringetjes van jongens en van meisjes" gemaakt tijdens de afdaling.

Binnenkort vindt hier de "mountain challenge" plaats, dus er waren toch een aantal mensen die ons lopend tegemoet kwamen of voorbijstaken.  Na een stevige afdaling (waarbij we ons allebei afvroegen of onze cola in de hut wel een goed plan was geweest (energiedipje)) stonden we "ineens" bij het dalstation van de gondel.  Vanaf daar liepen we terug op asfalt, weer de gekke brug over, de oude wijk door, naar het hotel.  Daar zetten we onze spullen af en trokken we lichtere schoenen aan, voor we gingen eten.

Na het eten gingen we nog onder de douche.  Lotte had daar geen zin in... tot ze het "kriebelwater" voelde.  Wat een plezier!  Daarna kropen we in bed: voor Lotte was het al een beetje laat en wij konden een lange nachtrust wel gebruiken.