Zuid-Amerika 2019

Door
Dat we naar Chili zouden gaan voor de eclips van 2019 lag al lang vast, de vraag was alleen wat we voor de rest zouden doen in Zuid-Amerika.  Argentinië, ja, dat stond al lang op het verlanglijstje (en dan vooral de Iguazú-watervallen)...  Maar Argentinië is groot natuurlijk (al zorgde het seizoen er wel voor dat het uiterste zuiden geen optie was voor deze reis)...

Ons verblijf in de Valle del Elqui rond de eclips lag al een tweetal jaar vast en daarna zouden we teruggaan naar San Pedro de Atacama, waar we al waren geweest tijdens onze huwelijksreis in 2010.  Dan bedachten we dat het een goed plan was om nog eens terug te gaan naar Bolivië, om de prachtige Altiplano en de zoutvlakte opnieuw te gaan bezoeken...  Dan hadden we al Chili en Bolivië...

Onze oorspronkelijke bedoeling was om vanuit San Pedro de Atacama de bus te nemen over de Paso de Jama en zo de grens met Argentinië over te steken.  Maar een bergpas van meer dan 4000m in de (lokale) winter...  De nominale reistijd was sowieso al 13u en met een beetje sneeuw loopt dat al snel op.  Misschien toch maar niet dan...

Het goedkoopste (en handigste) was om naar Asunción te vliegen, in Paraguay, en van daaruit dan met de bus door te reizen naar Argentinië.  Zo waren we al meteen in de (voor ons) interessante uithoek van Argentinië (i.e. al in de buurt van Iguazú) en hadden we de kans om Paraguay te leren kennen.  Want wat wisten we eigenlijk over Paraguay?  Volstrekt niets!

Wel, Paraguay is een belevenis op zich!  Het lijkt alsof het daar ooit echt welvarend is geweest en dan - om één of andere reden - de tijd is blijven stilstaan: vergane glorie...  Hun Spaans is wel moeilijker te begrijpen, omdat ze lijken te mompelen en letters inslikken, niet alleen op het einde van hun woorden maar er ook middenin.  Ze zijn verslaafd aan thee (mate de yerba): iedereen, echt iedereen (bejaarden, gezinnen, incl. jonge kinderen, uitgaande jeugd,...) sleept een thermos mee en een beker met een metalen rietje, die doorgegeven wordt in de groep.  Bitter, dat wel, héél bitter!  En als je je neerzet op het toilet, komt er lucht uit de bril, een vreemde gewaarwording...

Dan van Paraguay, hop, naar Argentinië, waar het gelukkig niet overal even druk was als bij hun befaamde watervallen.  Die watervallen wilden we natuurlijk niet alleen vanaf de Argentijnse kant bestuderen maar ook van de Braziliaanse kant, goed voor wat extra stempels in onze reispas.  De Argentijnen zullen ons altijd blijven als "mensen die graag de weg vragen," want zelfs met een gps ter beschikking vragen ze liever de weg aan een wildvreemde dan op de technologie te vertrouwen.

Bekijk ook ons filmpje van de eclipsreis:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Het einde van de wereld

Door
Afbeelding
Ons poppemieke was ongedurig om aan de dag te beginnen, want het was nog geen 7u toen ze zich liet horen.  We namen haar nog even bij ons, maar dat resulteerde voornamelijk in gespeel met de schakelaar van het nachtlampje.  Tenslotte liet ze zich uit bed glijden, opende ze de deur (kan ze nu al aan de klink?) en trippelde ze naar de living.  Tijd dus ook voor mama en papa om op te staan! Na ons ontbijt met Noors brood dat veel lekkerder was dan verwacht, zetten we Lotte nog even op het potje (met succes) en wasten we haar (dat was een iets minder succes).  Maar we konden dus nog tamelijk vroeg vertrekken naar het beginpunt van onze wandeling. We moesten eerst langs de "grote" weg tot in Ål rijden en dan een baantje volgen dat steeds kleiner werd en ons langs een aantal gehuchten (Leveld, Vats, Skarslia,...) en een prachtig meer bracht.  Toen al waren de uitzichten om van te snoepen (en dat zou alleen maar "erger" worden). Na een tijdje was de weg niet
Meer lezen

Regendag

Door
Afbeelding
Het was - zoals te verwachten was op basis van de weersvoorspellingen - slecht weer toen we even na 9u opstonden: vieze wolken onttrokken de mooie bergen aan het zicht en later in de voormiddag zou het ook effectief gaan regenen.  Na ons puddingontbijt werd er dan ook geknutseld, gelezen en gepuzzeld. Na de middag ruimden we al zoveel mogelijk gerief op en kon de auto - in de droogte zowaar - al worden ingeladen.  Tegen 15u30 vonden we het weer zelfs stabiel genoeg om een wandeling te maken.  We volgden de Alpe Adria Trail deze keer in de andere richting: mooie uitzichten maar veel asfalt, alweer.  Slechts hier en daar was er een smal paadje om te volgen.  Na een dik uur kwamen we weer uit bij ons huisje: tijd voor aperitief! We pakten al zo veel (en zo georganiseerd) mogelijk in, namen een douche, schreven reisverhalen, losten puzzels op en aten Berner Würstl . Toen Lotte in bed lag, lazen we nog wat, maar we gingen ook al vroeg slapen.  Toen we nauwelijks in bed lagen, werden we opge
Meer lezen